De minister was wel erg voortvarend
Verwikkelingen rond natuur en landschap
op Schouwen en de Bevelanden
Op het moment dat we dit schrijven
is er nog niet beslist over het lot van
een oude boomgaard in het recreatiegebied
„Hollandse Hoeve" in Goes.
Een deel van het college van b. en w.
wil daar een grote, overdekte tennishal
bouwen. Het doet hun kennelijk niets, dat
die oude boomgaard een prettig wandeloord
is geworden voor de Goese ingezetenen.
De appeltjes mochten gratis worden geoogst.
De dienst openbare werken had er voor
wandelpaden en andere voorzieningen ge
zorgd, hetgeen uiteraard een lieve cent
heeft gekost. Nu zou dan de bijl in de
boomgaard moeten voor sommigen is
het enige nut dat een boom heeft, dat je
hem om kan hakken en er een immense
hal moet worden neergezet.
Gelukkig zijn er in de Goese bestuurlijke
sector ook nog mensen met andere ge
dachten: burgemeester mr. F. G. A. Huber
van Goes en wethouder L. de Leeuw zijn
het met de meerderheid van het college
niet eens. Zij willen de boomgaard daar
handhaven en een andere, minder storende
plaats voor de tennishal zoeken.
Ook uit een aantal raadsfracties klinken
nu stemmen op die zich verzetten tegen
de bouw van de grote hal in het gebied
„Hollandse Hoeve", en ook de jeugdnatuur-
wacht heeft bij het gemeentebestuur gepleit
voor handhaven van de unieke boomgaard.
Het is te hopen dat de raad van Goes
zich in meerderheid achter de burgemeester
en die ene wethouder zal opstellen en
zal kunnen voorkomen dat dit mooie
stukje natuur letterlijk „voor de bijl" gaat.
Raadsleden van de gemeente Borsele had
den destijds geen behoefte de bomen van
de Sint Pietersdijk in Heinkenszand voor
bijlslagen te behoeden. De kappers hebben
hier hun vernielend werk gedaan, omdat
de gemeenteraad in meerderheid destijds
instemde met het plan een rondweg om
Heinkenszand heen te leggen. Gevolg: de
bomen van de Sint Pietersdijk moesten
allemaal worden gerooid, en een deel van
de dijk moet worden afgegraven.
Nu vindt men waar eens een fraaie
Bevelandse dijk de omgeving van Hein
kenszand sierde een kaal stuk land terug,
en strjks een asfaltweg, waarover het ver
keer kan razen. Leefmilieu, natuurschoon,
voor sommige bestuurders zijn het begrip
pen van een andere planeet. De koppigheid
waarmee zij een eenmaal ingenomen stand
punt blijven innemen, ook al zijn inmiddels
de mening en wensen van de bevolking
veranderd, versieren ze graag met de uit
drukking „eigen verantwoordelijkheid dra
gen". Let wel, dit slaat niet op iedere
„bestuurder". Gelukkig zijn er ook velen
die anders willen en anders doen.
Een besluit van minister Van Doorn van
CRM om kort voor zijn heengaan als ambts
drager de Kop van Schouwen als beschermd
natuurmonument aan te wijzen, is in dat
gebied niet overal en door iedereen met
gejuich ontvangen.
Het college van b. en w. zond de minister
een telegram met bezwaren. In de raad
werden harde woorden gesproken door
voor- en tegenstanders van het ministeriële
besluit. Een wethouder had al eens betoogd,
dat je „van de natuur niet kunt leven".
Deze niet van taktisch inzicht getuigende
uitlating werd hem later door een boos
raadslid voor de voeten geworpen. Volgens
dat raadslid zou de minister zich nu extra
hebben gehaast om zijn maatregel te nemen,
Tekst: Joris van Hoedekenskerke Foto's: Johan Berrevoets, Zierikzee.
Wie de laatste maanden de berichten in de Zeeuwse pers heeft gevolgd,
heeft weer kunnen vaststellen, dat het Zeeuwse landschap en de natuur in
onze provincie nog steeds onderwerp van discussie blijven. Nog altijd worden
er plannen beraamd en maatregelen uitgedacht, die landschap en natuur in
gevaar brengen, omdat ze er door kunnen worden aangetast. Nog altijd blijken
er „bestuurders" te zijn in wier streven naar „vooruitgang" en „ontwikkeling"
de leefomgeving van mens en dier een sluitpost schijnt.
Goes, Hollandse Hoeve.
Kop van Schouwen, gebied rond vuurtoren.
23
