Brugge, Die Scone (Een dagje naar de zuiderburen) Brugge, die Scone, is maar vijftig kilo meter rijden na de overvaart van Vlissingen: een morgenritje door Zeeuws-Vlaanderen, waar je in september haast geen toerist meer ziet, iedereen is alweer aan het werk. Herfsttij der Middeleeuwen, herfst op het land, de straatwegen zijn verstild. Brugge brengt ons op talloze plaatsen en in vele gebouwen terug naar de dertiende en de veertiende eeuw toen het een dagreis vroeg om te komen van „de parel van Walche ren" naar „Brugge die Scone," over een wijde watervlakte en een (ook nu) niet of nauwelijks bestaande grens. Brugge trekt ons, als het even kan gaan we erheen, er is zo ontzaglijk veel te zien! Het komt bij ons en tallozen, onbe wust regelrecht over uit de Middeleeu wen. Het stadsplan is denkbaar eenvoudig; de hoge torens wijzen de weg, de grachten zijn gereinigd. Er zijn legio plaatsen en terrasjes, musea en kerken waar je kunt mijmeren hoe het er tóén was en de vele musea brengen dat beeld nog beter over. Na parkeren in de Ezelstraat en een korte wandeling de eerste filter met een verse croissant op de Markt, tegenover het Belfort met zijn 47-klokken beiaard die deuntjes doet buitelen over de nijvere stad. Ondergedeelte met het hallengebouw in Ge sobere stijl van de dertiende eeuw, roodbruine baksteen in warme kleur; daar boven het twee eeuwen later opgebouwde achtkantige bovenstuk. We waren eens in de middeleeuwse schatkamer: veilig daar hoog in de toren! Tot in de achttiende eeuw konden binnenschepen met hun la dingen tot aan de Markt komen; nu is er veelkleurig autoblik, dat moet nu eenmaal! Halle en Belfort staan ver daarboven ver heven tegen de bleke herfsthemel met de wazige wolken: de kleur van toren en ge bouw varieert met het licht, nauwelijks merkbaar maar boeiend. Zeshonderd jaar geleden gefundeerd: het Stadhuis. Een winkelstraatje door, de Breidelstraat, dan de Burg met het Stadhuis, de Heilig- Bloedkapel, het Gerechtshof. Eerste Gothi- sche stadhuis van de Nederlanden, beelden en reliëfs tegen de gevel, prachtige vlaggen, verguldwerk tot op het dak. De rijke op brengsten van de toenmalige handel maak ten zo'n stadhuis mogelijk: de wol kwam uit Engeland, de vis en het hout uit Scan dinavië, de wijnen uit Frankrijk, de zijde en het goudbrokaat uit Italië; het Vlaamse laken werd uitgevoerd. Er was geld voor een monumentale binnenstad met Belfort, enorme kerken en een groot hospitaal. En er is nóg volop geld, voor een indrukwek kend structuurplan van zes jaar, voor de bescherming van groene zones en parken, voor talloze restauraties van oude huizen en gevels, voor het saneren van oude wo ningen, het terugbrengen van binnenhoven en -hofjes in de oorspronkelijke staat. Storende, buitenschalige, lelijke en on belangrijke gebouwen, krotwoningen en ver vallen fabriekjes worden gesloopt. Er vin den ingrijpende werkzaamheden plaats; maar ook staan talloze kleine, sobere huis jes op de lijst voor herstel, bewoonbaar- making en „opschikkingswerken". Tekenin gen, foto's, de scenografie, plattegronden, ontwerpen, plannen voor nieuwe publieke gebouwen, ze worden jaarlijks getoond op een expositie in het Stadhuis: veel nieuw bouw die voldoet aan het principe van aan- en inpassing bij en in de zo historische structuur van Brugge. 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1977 | | pagina 13