„VLIEG 'S ZWEEF"
Zweefvliegen, wie weet er wat van. Tja,
de insiders die al een poosje meelopen,
sorry vliegen. Of mensen die toevallig met
hun neus op zo'n vliegveld wonen. Maar
als doorsnee mens met nauwelijks of geen
aviateursneigingen trekt u misschien, net
als ik deed, uw schouders op onder het
mompelen van „Ik zie die dingen wel eens."
Vreemd eigenlijk, zeilen, voetballen, zwem
men, tennis, noem maar op, daar horen
we regelmatig van, doen we zelf aan, maar
het zweefvliegen blijkt een sport die niet
direkt in het middelpunt van de belang
stelling staat. Toch heeft Nederland zo'n
2500 beoefenaars van het luchtzeilen, zoals
een klein jongetje uit mijn direkte omge
ving het laatst heel slim noemde.
Veel zweefvliegers zijn nog in opleiding
en van de 250 wedstrijdvliegers in ons land
bedrijven er zo'n 100 topsport.
Alleen Zeeland heeft liefst drie zweef-
vliegvelden, al dan niet gekombineerd met
gemotoriseerd luchtverkeer. Te weten: vlieg
veld Haamstede op Schouwen-Duiveland',
vliegveld Het Sloe in Midden-Zeeland en
in Zeeuws-Vlaanderen het onlangs officieel
geopende vliegveld Smitsschorre. De moeite
waard een kijkje te gaan nemen dus.
Zodoende stonden we op een zeldzaam
grauwe regenachtige zondag met behoor
lijk wat wind op vliegveld Haamstede. De
afspraak was nu eenmaal gemaakt, al
dachten we er niet over met dit weer in
zo'n kist te kruipen.
Gelukkig bleken zowel voorzitter van
de Vliegclub Haamstede, de heer P. M. G.
Sweep, als algemeen bestuurslid, de heer
M. Staat uit Rotterdam, het hier roerend
mee eens, zodat we veilig koffie drinkend
in de mess konden gaan zitten wachten op
de verwachte en door mij enigszins ge
vreesde opklaringen. Die vrees bleek voor
die morgen ongegrond, want het K.N.M.I.
bleek met de voorspellingen voor die dag,
wat Schouwen-Duiveland betrof, niet in de
roos te schieten. De zweef doop vond dan
ook een weekje later plaats, boven een
zinderend schiereiland.
Wel kwamen we die druilerige zondag
morgen het een en ander aan de weet
over die 2500 zwevende Nederlanders en
hun favoriete hobbv.
Ondanks het feit, dat aan het zweefvlieg-
wezen doorgaans niet zoveel ruchtbaarheid
wordt gegeven, blijkt het wel een sport
te zijn, die in opmars is.
Er heerst gebrek aan vliegvelden en veel
clubs moeten zelfs een ledenstop invoeren.
Beste bewijs dat er vooral onder de jeugd
een stijgende belangstelling bestaat. Zowel
jongens als meisjes, ook brildragend trou
wens, kunnen zich vanaf 14 jaar in het
zweefvliegen bekwamen. Wel voeren de
jongens de boventoon, maar dat komt waar
schijnlijk omdat die eerder geneigd zijn
van vliegtuigmodelbouw naar straaljager
piloot-aspiraties toe te groeien.
Helemaal geen misplaatste jongensdroom
overigens, want middelbare scholieren in
de leeftijd van 15 tot en met 19 jaar met
goede cijfers voor Engels en wiskunde, kun
nen als ze van plan zijn verkeersvlieger of
straaljagerpiloot te worden, via hun club
een leuke rijkssubsidie in de wacht slepen.
Wel moeten ze, net als alle andere
zweefvliegadspiranten, een medische keuring
ondergaan die dan in dit geval wel wat
zwaarder uitvalt. Voor meisjes gaat deze
vlieger tot dusver jammer genoeg niet op,
maar verder kunnen ze wel degelijk aan
hun trekken komen, dat bewijzen de vier
vliegende damesleden van Club Haamstede
maar al te zeer.
Zweefvliegen is niet spotgoedkoop, maar
het is in verhouding ook weer geen ver
schrikkelijk dure sport, al is een buiten
staander gauw geneigd het tegenoverge
stelde te denken. Voor zo'n 500 a 600
gulden is men voor een heel seizoen elk
Een kijkje in de hangar tijdens slecht weer te Haamstede, alle kisten staan netjes geparkeerd Fcto: Johan Berrevoets, Zierikzee.
23