„Met eigen oog geschoten"
Inspekteur Roose
St. Annaland
bestaat 500 jaar
en het Nederlands loods
wezen te Antwerpen
Feestweek van 21 t/m 28 juni.
Het ontbijt verliep onrustig die vroege
vrijdagochtend half april.
De tekkeljongens hadden de weekend
koffers allang zien staan onderaan de trap
in de hal en waren al niet meer te harden
van de zenuwen.
Naar buitennaar binnenweer
naar buiten, want ze hadden in de haast
vergeten de waardig bedachtzaam stappende
kauwtjes op het gazon weg te jagen.
Waar zou de reis naar toe gaan? Zeeland?
Zuid-Limburg? In beide provincies zouden
nu langzamerhand de vruchtbomen wel uit
komen, zij het ook tegen wil en dank.
Naar Zeeland jongenskom, nog even
snel naar 't bos aan de overkant, even
snuffelen, even braaf doen, want vóór
Bergen op Zoom komen jullie niet meer uit
de auto.
't Baasje heeft een zaken-afspraak om
half tien, dus wegwezen nou. Dag eksters,
dag vlaamse-gaaien, dag dorre bossen, nog
bruine eikenwalletjes, droevige heide, we
gaan de wijde horizon tegemoet, het vlakke
land, glanzend kabbelend water.
De feilloos werkende barometer van oer-
pake ging vooruit sinds gisteren, wie weet.
Al rijdend wordt warempel de lucht lichter
en lichter en begint het afstandnemen van
dagelijkse zorgen en plichten al te werken
als een gunstig snelwerkend medicijn.
Lang vóór Goes liggen de weiden er
ineens stralend bij, gestoffeerd met ver
tederend zwart en wit van pasgeboren
lammetjes en plekt er heldergeel langs sloot
kant en bermen. Klein-hoefblad en paarde
bloemen. hier en daar misschien nog wat
speenkruid aan de waterkant.
Na het zakelijk oponthoud gaat het weer
vrolijk voorwaarts en wordt het allengs
feestelijker, want inderdaad de pere- en
appelaars hadden niet veel meer nodig en
de stralende zon zette ze overdadig opeens
in bloei.
En in de buurt van de Biesboskijk
eens, daar tegen 't diepblauw van de lucht
de silhouetten van twee laag overvliegende
kraanvogels. De donzige hals ver vooruit,
in horizontale lijn met de langgestrekte
stelten. Hè. als dat geen kick geeft.
De eerste pleisterplaats is zoals gewoon
lijk De Caisson in Kapelle-Biezelinge. On
der 't genot van een lekker kopje koffie
lezen we in de Prov. Zeeuwse Courant,
tussen al de ellende door, dat de huis
zwaluw gesignaleerd is in Zierikzee en de
boerenzwaluw in Zeeuws-Vlaanderen. (En
even vooruitlopend op e.e.a., de waard
van De Partijs in Colijnsplaat had dagen
vóór dat artikeltje de grote gierzwaluw
al gezien) Eén zwaluw maakt nog geen
lente, maar driemensen, dat kan niet
missen. De zure winter van '74/'75 is voor
goed voorbij.
Ze zijn er dus nog en ze komen nog,
goddank.
De tijd heeft nog een venstertje op de
eeuwigheid, waardoor wat hoopvol licht
straalt.
Weer buiten, drentelen we nog wat rond
op het erf van De Caisson, louter en alleen
om de honden te plezieren. Nochtans pik
ken we zelf ook nog weer een graantje
mee, de geitjes hebben jongen en de twee
vrouwtjes-tekkels van de eigenaar zijn in
verwachting.
Eén van de ontelbare hersencelletjes kiert
open en de beginregels van een Genestetje
trippelen naar buiten: „durf te leven, kwel
u niet, met teveel gedachten, werk uw
werk en zing uw lied. onder blij verwach
ten."
Dat hooggestemde wil gestalte krijgen:
laten we even doorrijden naar het hoogste
duin van Zoutelande straks, als de zaken
afgehandeld zijn.
Als zorgeloze kinderen bestijgen we de
hoge trappen door 't ruige duin, de honden
voor ons uit. Niet omkijken nog, eerst de
zee. Heel lang het wonder van de open
zee indrinken met je ogen, met je hart.
Een fikse wind nog wappert daarboven
om je oren.
Het ruisen van de golven, het bolderen
van de wind om je hoofd, het gekrijs van
de watervogels, het is één machtig orkest.
Lang volgen we de vleugelslag-loze vlucht
van een paar ontzaggelijk grote meeuwen
vlak boven ons. Flarden uit de Amerikaanse
bestseller: „Jonathan zeemeeuw" van Ri
chard Bach komen voor onze geest en
we voelen ons opgetild.
En nou omdraaien, tegelijk. Daar ligt
Walcheren, breed in de zon. Een puur
Zeeuws panoramaplat, een lappen
deken van nog ingetogen tinten en overal
torenspitsen tegen de horizon. Kleine sil
houetten met een grote wijzende vinger
naar de hemel.
Koud, maar warm van binnen dalen we
de trappen weer af.
Aan de kant van de weg. onder uit
bottende bomen en struiken bloeit in alle
hevigheid het nederige winterpostelein ofte
wel Claytonia.
Elk van de sappiggroene „vlezige" scho
teltjes, hooggesteeld, draagt in het midden
trots z'n boeketje witte was-achtige
bloempjes.
Een tuiltje, een bruidsboeketje.
Duizenden tuiltjes, duizenden bruidsboe
ketjes, alleen al aan de voet van 't hoogste
duin in Zoutelande.
En het is pas april, en ons weekend
moet eigenlijk nog beginnen.
En de huiszwaluwen zijn er weer en de
boerenzwaluwen en de grote gierzwaluw
en wat niet al.
Wordt vervolgd.
Soest, 22 april '75.
t LENTE '75 ZEELAND
0
we hielden de adem in
de lach was allang bestorven
J we maakten pas op de plaats 0
0 de zon liet verstek gaan
uit lage luchten 0
t biggelden tranen
J rechtstandig omlaag t
zonder ophoudenhemelschreiend
wijd land mensverlaten
sompige akkers niemendal belovend
t alle ding gehuld in grauwheid
*t weggedoken in gelatenheid
1 dompige harten
duistere ogen
achter kleine ruiten beslagen
i laag scherende meeuwen krijsend
hongerige kraaien 0
0 statige aanzeggers J
J doodbidders
boven zilt water broeit een gerucht
de duif met de olijftak
zou onderweg zijn
mirja muurling
Sint-Annaland herdenkt eind juni dat
Anna van Bourgondië in 1475 dit dorp op
het eiland Tholen het recht tot bedijking
van de schorren verleende.
Hiervoor is van zaterdag 21 juni tot en
met 28 juni een feestelijk programma op
gesteld.
Zaterdag 21 juni onthulling mascotte
door de burgemeester, muziek en zang,
historische optocht (10.30), gekostumeerd
voetbal, optreden van de Elvi band met
majoretten, voetbalwedstrijd tussen tweede
klasser WHS en een club van naam (16.00)
en tenslotte om 20.00 uur optreden van
The Shoes.
Maandag 23 juni officiële opening in
het dorpshuis.
Dinsdag 24 juni avondprogramma nog
niet bekend.
Woensdag 25 juni 's middags oriëntatie-
rit voor de jeugd en 's avonds kinderpro
gramma Tombola, show muziekvereniging
Accelerando en lampionoptocht.
Donderdag 26 juni 18.30 uur wielerronde
en 20.30 uur optreden militaire kapel.
Vrijdag 27 juni 20.00 uur gymdemonstratie
WIK en tuinfeest met barbeque, m.m.v.
orkest Ice Ream met André Moss.
Zaterdag 28 juni rondvaart bejaarden,
14.00 uur demonstratie brandweer, 15.00
tot 20.30 uur braderie. 18.30 uur muziek
en majoretten en 20.00 uur dansavond met
orkest Johnny Wiss en Nico Haak.
Op het Havenplein komt een speciale
feesttent die 800 bezoekers kan bevatten.
Pottenbakker Henk Potters uit Oisterwijk
heeft een speciale herinneringstegel en
-beker gemaakt ter gelegenheid van het
500-jarig bestaan van Sint-Annaland.
In 1830 werden, zoals iedereen bekend,
de Nederlanden gescheiden. België en Ne
derland zouden twee afzonderlijke staten
worden.
Voor Antwerpen was deze scheiding van
enorme draagwijdte. De Schelde, welvaarts
bron van de Sinjorenstee werd gesloten en
het zou tot 1839 duren eer de vrede tussen
beide onafhankelijke staten weerom zou
zijn hersteld met de ondertekening van het
scheidingskontrakt.
Dit kontrakt voorzag o.m. in de her
opening van de Schelde voor de haven
van Antwerpen. In 1843 zou uit dit traktaat
het Scheldereglement voortvloeien dat tot
op heden weliswaar onder herhaalde
malen gewijzigde vorm nog altijd de
scheepvaart op de Schelde regelt, rekening
houdend met de belangen van beide landen.
Dit reglement is vanzelfsprekend bie-
zonder ingewikkeld en slechts specialisten
kunnen zich in de (ogenschijnlijke) wirwar
van bepalingen een veilige route afbakenen.
En daarover gaan we het vanzelfsprekend
niet hebben.
Wel willen we even onder de aandacht
brengen, dat sedert het opstellen van dit
reglement te Antwerpen een Nederlands
27
