„SLIEP SCHEREN EN MESSEN, TSJINGELE, TSJINGELE BOEM!" Bovenstaande eerste regel van een bekend oud kinderversje is volkomen van toepas sing op de Zierikzeese familie Van Rossen, die slijpend en orgeldraaiend door het leven gaat. In tegenstelling tot de rest van de liedjestekst waarin een summier verslag wordt gegeven van ene Jan die het vertikt zijn vrouw te slaan: „Jan sla je vrouw, dat doe ik niet voor jou!" Een wijs besluit van onbekende Jan met een verder volstrekt raadselachtige achtergrond. Scharen en messen slijpen en orgeldraaien. Kees van Rossen oftewel Van Rossen sr., twee zoons en een kleinzoon zitten in het vak, dus er bestaat enige aanleiding tot verwarring, weet er alles van. Evenals zijn vrouw Anneke die zich meer dan een halve eeuw geleden al werkende vrouw mocht noemen. Simpelweg omdat ze het plezierig vond haar man op zijn tochten langs dorpjes en stadjes te vergezellen. Kees van Rossen komt uit Essen, een geboren Belg. Als jongetje van acht moest hij al z'n mannetje staan om de kost te verdienen. Er moest nu eenmaal brood op de plank komen en zodoende had Kees gewichtiger zaken aan zijn jeugdig hoofd dan schoolgaan. Daar was nauwelijks tijd voor. Hij was overigens pienter genoeg om het zonder te redden en dat deed hij dan ook. Een piepjong slijpertje dus, dat met zijn hele handel op een kruiwagen samen met z'n moeder rondtrok in een woonwagen. In het begin van de eerste wereldoorlog kwam hij 24 jaar oud naar Nederland, V.I.n.r.: Maarten v. d. Have (knecht), Kees Kersen, Anneke Rossen. Foto: Johan Berrevoets Zierikzee „Nelly" wordt ingespannen voor de scharesliep-wagen. Foto: Johan Berrevoets, Zierikzee waar hij in Schoonhoven aan de Lek Lopikse Anneke leerde kennen. Getrouwd en wel vestigden ze zich in Zierikzee en vanaf dat moment had Schouwen-Duiveland een vaste scharesliep en orgelman. Samen draaiden ze hun eerste boekorgeltje ,,'t Molentje" en bouwden in de wijde omtrek een klanten kring op met hun slijpstel. Werk genoeg in het land van Schouwen, Tholen en Brielle. Daar gaan we danScharesliep! Foto: Johan Berrevoets Zierikzee In die tijd werden enorme afstanden te voet afgelegd. Daarnaast moesten orgel en slijpwagen met mankracht worden geduwd. Zwaar werk, waarbij het orgel nog werd geslingerd en de slijpsteen moest worden aangetrapt. Wel vrij werk en vaak ook vrolijk. Op ouderwetse dansfestijnen, ker missen en bruiloften was de orgelman een graag geziene gast. Sla er een oud plaat selijk blad op na en er staan dagen voor Koninginnedag of de jaarlijkse kermis als aankondigingen van grote danspartijen. Als het even kan staat er fier bij vermeld, dat de waard zich heeft weten te verze keren van de medewerking van een dans- rtW/A/C 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1974 | | pagina 25