Tholenvreest het ergste Met z'n ruime polders en het wijde water De gemoedelijke en ook wel hulpvaardige inwoners van het eiland Tholen zien het als onafwendbaar; de toerist heeft de rust ontdekt. Als groen stipje in de grote driehoek van Randstad agglomeratie, Brabantse industriecentra en Belgische bevolkingsdichtheid kan zélfs of kan juist zo'n groen stipje niet onopgemerkt blijven voor benzinedamp ontvluchtende en steenwoestijnbevangende rustzoekers. De ruime polders en het wijde water van Tholen hebben hun aparte be koring boven luidruchtige vermaakscentra. Tholen vreest dat het de grootste rust in haar geschiedenis heeft gekend. Een vrees die wordt vermengd met de eerlijke erkenning, dat ze de mede mens in zoveel akeliger dagelijkse levensomstandigheden iets kan bieden, dat niet onthouden mag worden. De toerist vindt er primitieve recreatie, die nog niet besmet is met ver- maakvernis. KAMPEREN ZEEVISSEN BOOTVISSEN WATERSKIËN ZEILEN ZWEMMEN ONDERWATERSPORT PAARDRIJDEN Nou ja, dat ontdekken gebeurde al eer der. Daarvoor moet je al een 20 jaar terugduiken in de Thoolse recreatie-historie. De tijd dat een gemeentesecretaris van Tholen, de heer Laban, de toen al harts tochtelijke liefhebbers van de zeehengel als de bekende journalist Cor van Heugten, sportvisser Jurgens uit Bergen op Zoom met wat Brabantse en Belgische collega's uitnodigde voor een dagje vissen op Tho len. Niet lang daarna waren er al grote Pinksterzeehentfelconcoursen van internatio nale alure. De basis van het weekendtoe- risme was gelegd met de vangst van het journalistieke botje rond de Thoolse Een dracht. Van het weekendtoerisme kwam de overnachtende recreant, van dat ene weekendnachtje kwam de camping en nu stromen ook in de vakantiemaanden de gasten Tholen binnen, met boot, met hengel, met tent of caravan. Steenworp. Het eertijds geïsoleerde Tholen, met overigens al een vaste (brug) verbinding sinds 1928 heeft straks (1973) 2 bruggen en nog een damverbinding naar het Bra bantse, Rotterdam rijdt men in een uur, Antwerpen in 35 minuten en Eindhoven in minder dan anderhalf uur. Het gesloten Tholen ligt nu open. Op een steenworp van bevolkingsproppen. Een inventarisatie leert in april 1973, dat Sint Annaland een unieke jachthaven heeft met ligplaatsen voor 150 pleziervaar tuigen in zijn niet-getij-haven, zijn zeil- school, zijn camping, de eerste officiële op Tholen gevestigde in de Suzannapolder. Dat Stavenisse zijn drie kleine, maar wel aantrekkelijke campings heeft, zo vlak bij de Oosterschelde, dat de smalstad Sint Maartensdijk, eertijds het domein van Ja- coba van Beieren, zijn camping De Muyte heeft op 1 km v. h. dorpscentrum, dat Scher- penisse, de oudste woonkern, ook de eerste recreatieve voorzieningen had met zijn voor beeldcamping De Pluimpot, met camping De Zeester, zijn camping Gorishoek en De oude hoeve. Dat Poortvliet watersportcam ping De Strien registreerde en dat Tholen alles heeft wat in een oud Zeeuws stadje maar aan sfeer kan worden gevonden. Zo tegen het Brabantse aan is er dan ook nog Oud-Vossemeer, met aan zijn rand de kreken en plassen, de lamsoor en de zeekraal. Het land van Tholen, omringd door de visrijke Oosterschelde, Eendracht en Krab- benkreek. Het land van Tholen met zijn rijk ge schakeerd polderlandschap, waarvan de rust opstijgt tot ver boven haar verhoogde zee wering. Het land van Tholen, waarin zeven woonkernen de zestienduizend inwoners haast ongezien bergen. Het land van Tholen, waar het zilt van de zuivere lucht de tong even plezierig streelt als het gebakken botje uit de Thoolse wateren doet. Tholen vreest de steeds meer gewaar deerde rust voor een deel te moeten af staan, in voor- en nazomer, zeker tijdens de zomerse dagen. Maar Tholen weet ook. dat gedeelde vrijheid, gedeelde blijheid kan betekenen. 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeland Magazine / Veerse Meer Gids | 1973 | | pagina 11