HET HEIMELIJK SCHOOLVERZUIM. 127
ga slechts even de grenzen overgij zijt onbekend
en onderzoekt naar de strekking van een voetpad,
dat u is aangeduid, en een beleefde wegwijzer zal u
onderrigten: „ga maar achter dien bilk en ge kunt
niet missen." Eii waarlijk, gij treedt „den bilk langs,"
gij wandelt „over de weide," en uw pad is gevonden.
En nu de twee verouderde woorden ons helder
geworden zijn, nu is ook óns pad gevonden. Ach
ter de hagen loopen"is loopendoor de bosschen."
Hij, de ondeugende schoolknaap, doet het, die, in
plaats van het leeruur waar te nemen, heimelijk om-
slentert in 't geboomte, 't zij we ons hem voorstel
len onnadenkend en ligtzinnig rondfladderende als
de boschvlinders, 't zij zóó als we hem geteekend
hebben, onrustig dwalend in 't midden der bosschen,
angstig vlugtend, bekommerd zoekend naar een ver
borgen plek in der struiken donkerste schaduw.
De volgende bijdrage van den heer van dale, ge
titeld: „knapen-oorlogen," waarin wij ons mede in de
kinderwereld verplaatst zien, verplaatst ons tevens in
den tijd, toen het den ouderen verboden werd „hunne
kinderen achter straten in troepen met elkander te