3928 staat als uitgangspunt. Het notulenboek met de notuulsels? Ik heb het niet kunnen vinden. 'Er zijn er natuurlijk meerdere. In de kist zou het meest recente notulenboek moeten zitten. De laatste zat vijf jaar geleden bij het lustrum nog in de kist.' Niet meer. Alle notuulsels zijn spoorloos. 'Heel vervelend. Het bestuur is daar nu achterheen. Het moet bij een van de voorgangers zijn blijven hangen of kwijtgeraakt. En anders doen we nog een oproep via onze Linkedln groep. Het notulenboek was wel een typerend onderdeel van het leven van Non Sordent. De bijeenkomsten hadden de vorm van een vergadering, dus werden er ook notulen gemaakt. Die werden een volgende keer voorgelezen. Het waren vaak geestige verhalen. Het was niet een actiepun- tenlijst of zo. Of saai. Er werd ook wat in gezeken en geroddeld. Dat was een deel van de lol. Het waren geestige verhalen, columns eigenlijk.' Het chocoladeboek met de handtekeningen van de nieu we leden heb ik gezien, maar het fotoarchief ontbreekt. Ook heb ik de lijst met de Zeeuwse geslachten die wel kom zijn bij Non Sordent, gemist. Is dat niet jammer? 'Ja en nee. Het is in feite ook een grap. Wanneer mag je lid worden van Non Sordent? Uiteraard zijn dat Zeeuwse families. Dat is bekend. Maar er zitten ook zogenoemde badgasten bij. Op het moment dat zo iemand wordt toegelaten - een toegelaten geslacht - dan mag zijn zoon eventueel ook lid worden. Er zitten geslachten bij die helemaal niet Zeeuws zijn. Maar ze mogen wel leden leveren.' Hoe zit het met de aap 'De aap is een lantaarn. De traditie wil dat deze wordt opgehangen op het moment dat Non Sordent bijeen komt. Vroeger was dat vaak bij een hospita. Kwam Non Sordent bijeen dan hing die aap, die lantaarn, uit het raam of aan de deur. Later werden de bijeenkom sten op de sociëteit gehouden. Dan hing de aap op de deur van de ruimte waar zaten.' Ik miste de kurkentrekker. Onhandig lijkt me. Maar wel heb ik een enigszins scharrig kerkenzakje gezien waarmee de procantor de boetes ophaalt. 'Nee, dat kerkenzakje is helaas niet het originele. Dat hebben onze voorgangers ooit gejat uit de Nieuwe Kerk in Middelburg. Het was een zwart zakje.' Er is ook niets heilig. 'Inmiddels vervangen door een ander zakje. Maar het is ook een echt collectezakje.' Het procantorboek? Er moeten er twee zijn, maar ik heb geen procantorboek gezien. Het zal er wel zijn neem ik aan 'Het moet er zijn voor de Wildzang. Er staan meer dan honderd liederen in. Studentenliederen, oud-vader landse en Zeeuwse liederen. Soms ook van het schuine genre. De vergaderingen worden beëindigd met samenzang. Dat gaat erg door elkaar. Daarom heet het dus de Wildzang. Als je de beurt krijgt, moet je een lied inzetten. Wanneer je het niet weet of je zingt vals, dan krijg je het kerkenzakje voor je neus. Zo zingt iedereen zijn eigen lied. Eerst achter elkaar en dan als finale door elkaar. Onder leiding van de procantor, dat is degene die het vorige jaar nog praeses was. Ja, je moet wel enig gezag hebben om die Wildzang te leiden.' En de procantorstaf en -hoed? Dat is een staf met een zilveren knop, waarmee je als procantor de Wildzang leidt. Het vorige lustrum ont brak de staf tot groot ongenoegen van de reünisten. En ook de procantorhoed was weg. Erg jammer want het was een hoed van eind negentiende eeuw. Een hoge cilindervormige hoed, met een korte rand. Dat type heet de vijfkop.' Zou de zwarte voorzittershamer met medailles uit 1815 er nog zijn? 'Nee, die was er in mijn tijd al niet.' En defeesthamer van 1860, het groene lint met blauw witte lus, voor de oudste hospitant en de kousenband? 'Nee. Die heb ik in mijn tijd ook niet gezien. En de drie bestuurspetten, de eentienders? 'De oorspronkelijke zijn al langer weg.' De koperen kraan van de koffiekan van Rika Nieu- wenhuis, koffiejuffrouw heb ik gezien en ook haar flesje met olienootjes. 'Mooi, Rika was een bekend vrouwtje in Leiden. Als je als student 's avonds laat of eigenlijk 's ochtends vroeg van de sociëteit kwam, dan kon je bij haar nog een noot je eten en een kopje chocola drinken. Die functie had ze voor het Corps en voor Non Sordent. Vanwege haar 42

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2015 | | pagina 43