positie van onderwijzer in Nieuw-Namen. Hij werd
aanbevolen door het hoofd van de school in Nieuw-
Namen, E. Lauret. 'De sollicitant W.J.F. Imandt,
aangaande wien ik nadere inlichtingen ingewonnen
heb, schijnt mij toe het best aan de vereischten voor
onze school te voldoen. Hij is in het bezit van de
bevoegdheid voor vak J, hij heeft kennis van muziek
en is, zooals mij verzekerd is door een paar hoofden
van scholen, zeer ijverig in de klasse.' Imandt had
nu zowel de akte hoofdonderwijzer als de akte in de
vrije en ordeoefeningen der gymnastiek ook wel vak
J genoemd. Hij werd unaniem door de uit tien perso
nen bestaande gemeenteraad van Clinge gekozen uit
drie kandidaten. De benoeming ging in per 15 febru
ari 1906.
Te Kieldrecht daar zijn de meisjes koene
Imandts huis lag dicht tegen het Vlaamse dorp
Kieldrecht waar Nieuw-Namen aan grenst. Alarmeren
de rapporten uit die tijd beschrijven de verregaande
onzedelijkheid in de zusterdorpen. Uit die tijd stamt
dan ook het lied 'Te Kieldrecht, te Kieldrecht daar
zijn de meisjes koene. Ze vrijen van de avond tot de
noene.' Het vrouwelijk schoon zal op de jonge Imandt
wel de nodige indruk hebben gemaakt. Uit deze tijd
stamt een van de weinig overgebleven portretfoto's die
hij had laten maken bij de Antwerpse fotograaf Ferd.
Buyle. Antwerpen was vanuit Nieuw-Namen gemak
kelijk bereikbaar en zeker een uitgangsoord voor de
jonge onderwijzer die met zijn zwarte krullenkop en
blauwe ogen zelfverzekerd de wereld inkijkt. Of is dit
de aanstormende schilder? Uit deze periode is een
vroeg werk bekend dat gesigneerd is met W. Imandt.
Het stelt een meertje voor of is het een voor Zeeuws-
Vlaanderen zo typerend wiel met bossen op de achter
grond?
Nu hij zijn hoofdakte had gehaald, meende
Willem in aanmerking te komen voor de post van
hoofdonderwijzer in het aan St. Jansteen grenzende
Kapellebrug dat onder de gemeente Clinge viel. In
vergelijking met de andere sollicitanten had hij meer
onderwijs genoten. Ook strekte zijn onderwijservaring
zich over de grenzen van Zeeuws-Vlaanderen uit en
hij had hij een akte tekenen. Naast de hoofdonderwij
zer van Nieuw-Namen en de directeur van de Rijks
normaallessen in Axel voerde hij ook Borsten en G.
Meijer, directeur van de Gemeentelijke Kweekschool
van Amsterdam, als referenten op. Gezien zijn papie-
Willem Imandt, 1907. Foto: Ferd. Buyle, Antwerpen.
ren en afgaande op zijn vorige sollicitatie waarbij hij
unaniem was gekozen, twijfelde hij er waarschijnlijk
niet aan dat hij verkozen zou worden.
De hoofdopziener van het Rijksschooltoezicht in
het district Middelburg zag dat anders. Deze stuurde
de lijst met sollicitanten naar B W van Clinge maar
daar kwam de naam van Imandt niet op voor. 'Op
de lijst is door mij niet gebracht de sollicitant W.J.F.
Imandt omdat de door hem ingezonden getuig
schriften van goed gedrag over de laatste twee jaren
voorafgaande aan den 24e Juli 1906, drie lacunes
vertoonen Zijn stukken voldoen alzoo niet aan de
gestelde eischen.' Imandt moet daar door de gemeen
te van op de hoogte zijn gebracht. Dat hij zich tegen
zijn niet-plaatsing verzet heeft, blijkt uit het gegeven
dat de schoolopziener - wat zeer uitzonderlijk was -
18 Zeeuws Tijdschrift 2015 1-2
