krukken en echte snert die wellicht niet culinair hoog
staand is, maar altijd heerlijk smaakt. En niet te verge
ten: ouderwetse kroketten, geserveerd door echte hof
meesters die hun vak verstaan. Vriendelijk en snel. Ze
hebben straks ander werk, hopen ze. De machinisten
en stuurlieden nog niet. Ze adverteren op hun schip
simpel en - hopelijk - effectief: Op zoek naar een nieu
we uitdaging, beschikbaar vanaf 18 maart 2003 of eerder,
afhankelijk van het aanbod. Telefoon...
Buiten staan weinig mensen, het mooie weer ten
spijt. Er wordt voornamelijk gegeten, gesproken, over
legd, gebeld en gerust. Op de volle autodekken zijn
chauffeurs in de weer met hun administratie of route
kaarten. Er wordt ongeduldig op sturen getrommeld.
Ze wachten om zo dadelijk verder te kunnen. Dat hoeft
straks niet meer. Gelukkig maar...
In Perkpolder gaan we niet van boord, dat mag
eigenlijk niet, maar deze keer wel. We proeven het
stille moment tussen het leeglopen van de boot en het
vollopen voor de retourvaart. Een soort dood tij in het
vaarschema, hoe vang je dat in beelden? We wachten
en denken opeens aan al die keren dat we moesten
34 Zeeuws Tijdschrift 2003/2-3
