In de jaren tachtig stagneerde de groei. Waarom?
Simpel, de omvang van de Zeeuwse bevolking stabili
seerde, je zag een uitstroom van jonge mensen, enzo
voorts. We hebben alle stappen ondernomen die we
konden, je vergaart de huis-aan-huisbladen tot je ze
allemaal hebt. We hebben geprobeerd om de stap bui
ten de provincie te maken door een deal met het
Brabants Nieuwsblad. Dat is niet gelukt. Achteraf cruci
aal, want hadden we die krant erbij gekregen dan
waren we net zo groot geworden als Wegener.
De PZC was - tot 1997 - onderdeel van Den Boer. U
drong al op jonge leeflijd door tot de directie. Hoeveel
invloed had u op die krant?
Het redactiestatuut bepaalde dat een directeur-eige
naar de facto heel weinig te vertellen heeft. Als de
krant wordt aangeklaagd voor iets, dan is de uitgever
eindverantwoordelijk. Maar binnen bepaalde kaders is
een hoofdredacteur autonoom. Je filosofeert wat met
zo'n man over de koers van de krant, je zorgt er voor
dat de redactie voldoende faciliteiten heeft en probeert
erop toe te zien dat de krant een getrouwe afspiege
ling is van de Zeeuwse samenleving.
Nooit hoeven ingrijpen?
Ach, het gebeurde wel eens dat een bijeenkomst van
de PvdA waar een paar mensen aanwezig waren in
vijf kolommen breed werd uitgemeten en dat een
meeting van de WD met een paar honderd bezoekers
met zes regels werd afgedaan. Dan riep je hoofdredac
tie op het matje, eiste je binnen vier uur een verkla
ring. Ja, dan had zo'n man het lastig. Ook nu zie je
trouwens wel van die eenzijdige tendensen in de
krant. Al die ingezonden brieven over de containerter-
minal bijvoorbeeld. Bijna allemaal zijn ze negatief, er
is duidelijk sprake van een actie: jij schrijft morgen, jij
overmorgen. Hou er toch eens mee op, denk ik dan.
Behalve uw functie bij Den Boer bent u altijd zeer
actief geweest in de Zeeuwse samenleving. In het verle
den onder meer de VVV, de vereniging grafische onder
nemers Zeeland. Nu: voorzitter van de Maatschappij
voor Nijverheid en Handel (departement Zeeland),
vice-voorzitter van SCOOP, lid van het bestuur van
Omroep Zeeland en lid van de raad van toezicht van
de woongroep Middelburg. Wat wilt u met Zeeland?
Een van de voordelen voor een bestuurder in Zeeland
is de kleinschaligheid en de korte lijnen zodat je tot
één coherent beleid kan komen. In andere provincies
is dat vrijwel onmogelijk. Neem Brabant. West-
Brabant met het Moerdijkgebied wil geen bliksem te
maken hebben met Oost-Brabant. In Zeeland ligt dat
anders. Deze provincie heeft in feite de mogelijkheid
om als stad te functioneren. Eén Zeelandstad, uniek!
Wacht even, dit gaat net even te snel. Zeeuws-
Vlaanderen is op alle niveaus tamelijk geïsoleerd. En
wat te denken van het fnuikende eilanddenken elders
in Zeeland?
Klopt. Maar voel je je Zeeuw of niet?
Ik durf het niet te ontkennen, maar Zeeuws-Vlaanderen
is de overkant... En tussen de verschillende gemeenten
heerst een diepgewortelde rivaliteit.
Ik zet daar tegenover: al die afzonderlijke gemeenten
missen tegelijk de power om een autonome ontwikke
ling in gang te zetten. Schouwen heeft zich altijd
enorm afgezet tegen het bestuurscentrum
Middelburg, maar door de aanleg van de Zeelandbrug
is die houding omgedraaid. Hetzelfde gaat gebeuren
met Zeeuws-Vlaanderen als de tunnel er ligt. Straks
gaat het emotionele verhaal over die veren -'Ik moet
de laatste boot halen'- niet meer op en hoort Zeeuws-
Vlaanderen er echt bij.
Het insulaire Zeeuwse denken is ten dode opgeschreven?
Was het maar waar. Ik heb er zo'n gruwelijke hekel
aan. Hoe die burgemeester van Goes zich opstelt, echt
een grof schandaal. Een paar jaar geleden heb ik hem
namelijk al gezegd: let op die containerterminal komt
eraan en dat zal logistieke druk veroorzaken, zowel op
de weg als op het spoor. Neem maatregelen, maak
plannen, ontplooi initiatieven om die problemen tijdig
te kunnen tackelen. Maar wat gebeurt? Men dacht
alleen aan de ontwikkeling van Goes en omgeving.
Sloe 1, 2, 3, 4. 'Met ons gaat het geweldig', riepen ze.
Moet je ze nu horen. Moord en brand schreeuwen ze
nu besloten is om die terminal in Vlissingen-Oost
daadwerkelijk neer te zetten. Het ene na het andere
non-argument rolt over tafel. Ze zouden niet weten
om hoeveel containerbewegingen het ging... Wat een
opportunisme!
Maar er zijn ook anderen en niet de minsten die heb
ben gewezen op de gebrekkige infrastructuur. Professor
Heertje bijvoorbeeld.
4 Zeeuws Tijdschrift 2002/5-6
