Portret van Leonie IJsebaert,
olieverf op zink, 1858, 27,5 x 25
cm en Portret van Pharaïlde
IJsebaert, olieverf op zink,
1858, 27,5 x 25 cm.
Het waren tweelingzusjes.
bestond grotendeels uit het vastleggen van stadsbeelden,
markttaferelen, feestelijke gebeurtenissen en het ver
eeuwigen van families, die zich op schilderlinnen gaarne
wilden terugzien. Naast doek, gebruikte Haak voor zijn
werken ook zinkplaten, karton en zelfs hout, aldus de
Vlaamse recensent die wel oog had voor het bijzondere
van Haaks werk. 'De expositie geeft een fraai beeld van
het aangezicht van Hulst en omgeving rond i860.
Naast de vele stadsgezichten bieden de verschillende
portretten een aardig overzicht van de toenmalige
klederdracht.' Het Volk, 23 juni 1969). Evenals zijn
Vlaamse collega vond Enzinck het een goed idee een
tentoonstelling over Haak in te richten: 'Immers ook de
kleine geesten en talenten bepalen mede het cultuur
patroon van een tijd en de cultuursfeer in een stad.'
Herwaardering
De recensent van Het Volk vergeet eraan toe te voegen
dat er weining talent in Hulst rondliep en daarom was
Haak in zijn tijd een grootheid in het Land van Hulst.
Uit het weinige onderzoek dat tot nu toe is verricht,
kan geconcludeerd worden dat hij tijdens zijn leven
een bekend en gewaardeerd persoon was. Toen in
Graauw in 1866 een school geopend werd, hoefde het
gemeentebestuur niet lang na te denken hoe deze his
torische gebeurtenis het best vast te leggen. om
het aan de vergetelijkheid te ontrukken, is het aan den
geachten en bekenden Hulstersche portretteur, deco
rateur en genre schilder opgedragen, het op doek te
brengen, ter eeuwige nagedachtenis.' (Het Hulsterblad
86, 22 december 1866). Over die toenmaals geachte
en bekende Hulsterse portretteur, genreschilder en
decorateur zal de monografie en de tentoonstelling
gaan.
De laatste tien jaar is zijn werk steeds gewilder
geworden want hoe zeer over de schilderkunstige
merites van zijn werk van mening verschild kan
worden, feit blijft dat de doeken onvervalste en unieke
ooggetuigen zijn van een tijd toen de fotografie nog
niet tot het platteland was doorgedrongen. Zijn Haaks
verstilde portretten juist geen fraaie spiegel van de
gesloten en tweedimensionale wereld van het negen-
tiende-eeuwse platteland en straalt er in de genre
stukken niets van de ambachtelijke Vlaamse schilders
traditie van de middeleeuwen door? Doen de schilde
rijen van de meisjes die hierboven zijn afgebeeld niet
denken aan die intrigerende doeken van de Amerikaanse
naïeve schilderes Grandma Moses?
Het boek en de tentoonstelling zullen laten zien dat
zijn werk, if anything, een monument voor het leven
in het oostelijk deel van Zeeuws-Vlaanderen tussen
1850 en 1880 is. Het is te hopen dat alle eigenaren
toestemming zullen geven hun doeken permanent aan
het virtuele Haak museum in bruikleen te geven! O
De hoofdredactie van het boek ligt in handen van Wim Gielen
(huisarts in ruste en voorzitter van de Oudheidkundige Kring
De Vier Ambachten) en de schrijver van dit artikel. De belang
rijkste medewerkers zijn Toine Prinsen (gemeentearchivaris van
Hulst), Carlo Buysrogge (gemeentearchivaris van Axel) en de
fotograaf Jos Bleijenbergh die de schilderijen op diapositief zet.
Inlichtingen die kunnen leiden tot het opsporen van doeken van
Haak worden zeer op prijs gesteld. Men kan zich wenden tot
Wim Gielen (0114-314044 fabelreyn@zeelandnet.nl). Op
www.gemeentehulst.nl/haak zijn een aantal afbeeldingen van
het werk van Haak te zien.
31 Zeeuws Tijdschrift 2002/5-6
