IP
-
Peter van Houte
een beetje geduld lukt het Dick Broers ook.
Veel avontuur ook in het leven van mensenred
ders en bergers van vergane schepen. Uiteraard de
bekende Frans Naerebout (redding van de Woestduijn)
maar ook de veel minder bekende Vlissingse vissers
familie Schroevers, die samen met de reddingboot
onder leiding van Jilleba een Engels schip hebben
gered. Helden dus die niet bang waren het avon
tuur aan te gaan.
Avontuur op zolder
Bij avontuur hoort ook dé Zeeuwse held Michiel de
Ruyter. 'Daar kunnen we echt niet omheen. We laten
zien hoe hij als Vlissinger uiteindelijk Zeeland ont
groeide, een nationale held werd en hoe na zijn dood
een ware mythe is ontstaan rond zijn persoon.' Een
bijzonder, eenvoudig portret van Michiel, toen hij nog
in Vlissingen woonde. Zonder pracht en praal, maar wel
streng en met uitstraling. En eentje samen met zijn
vrouw Anna, geschilderd toen hij pas in Amsterdam
woonde, dus al wat statiger en pronkeriger.
Aandacht ook voor het zogeheten linievechten, dat
hij heeft uitgevonden en dat je met een spel kunt pro
beren na te spelen. Bijzonder is ook een aantal opmer
kelijke objecten die je als De Ruyteralia zou kunnen beti
telen: wijn, bier, chocolade, penningen en een ouder
wets briefje van 100 gulden met de beeltenis van de
grote nationale held. Oorlogen waren weer een heel
andere vorm van avontuur. 'Er is in Vlissingen heel
veel gevochten, want als je die stad hebt dan heb je de
toegang tot Antwerpen.' Dat wisten de Spanjaarden,
de Fransen en de Duitsers. De drie belangrijke perio
den van verdediging, bezetting en herovering komen
op deze zolder weer tot leven.
Een oeroude trap, met uitgesleten voetstappen van
voorgangers leidt naar de tweede zolder waar bezoekers
avontuurlijk en een beetje te hooi en te gras kennis
kunnen nemen van een groot aantal voorwerpen uit
het depot van het museum. En er is nóg een attractie:
een deur die toegang geeft tot het balkon met een
wonderschoon uitzicht over de rede en een groot deel
van de oude stad. En dan blijkt er nog een trap te zijn.
Een kleintje en een beetje smal. Die leidt naar het
torentje. Een bijna ronde, knusse ruimte met banken
aan de zijkant. Hier kun je ongestoord zitten, naden
ken en: confereren. Alles wat hier besproken wordt
blijft geheim, letterlijk: sub rosa, zo blijkt uit het hout
snijwerk aan het plafond. O
ft t t
De verschillende onderdelen van het muZEEum zijn
op een smaakvolle manier samengevoegd tot een
samenhangend museumcomplex, waarbij de afzon
derlijke gebouwen hun eigen sfeer en identiteit heb
ben behouden. Het is het resultaat van een innige
samenwerking tussen de Stichting Maritiem Museum
Zeeland (MMZ), het museumpersoneel én de
Rijksgebouwendienst. Ook voor niet-museum lief
hebbers is het muZEEum de moeite van een bezoek
waard. 'Het is ook gewoon een mooi gebouw', hoor
je uit veel monden. En gelijk hebben ze.
Het nieuwe museum bestaat eigenlijk uit vijf panden.
Het statige Lampsinshuis aan de Nieuwendijk is het
hart van het muZEEum. De nieuwbouw ernaast, ont
worpen door architect Marc van Roosmalen, is even
eens een blikvanger. Dan zijn er nog twee voormalige
woonhuizen aan de voorkant en de pakhuizen aan de
achterkant (met een uitgang op de Nieuwstraat). Ook
is er een beneden- en een boventuin, nieuw aange
legd, strak en smaakvol, gedecoreerd met oude bouw
elementen en uiteraard met een waterpartij.
37 Zeeuws Tijdschrift 2002/4
