Koen Vermeule, z.t. olieverf op doek, 1994, 150 x 200 cm. Collectie: Koninklijke PTT Post BV. Foto: Thijs Quispel.
mooi mogelijk met leegte. Althans leeg, het is maar
hoe je leeg ziet.
De drukte op Vermeules schilderijen is in abso
lute tegenspraak met de ijlheid op die van Bonger.
Vermeules leegte dringt zich aan je op, laag voor laag.
In elk schilderij doen zich verschillende graden van
textuur voor. Zo bestaat een doek uit soms wel drie of
vier schilderijen, ingedeeld naar kleur, dikte van de verf
en materialiteit. Als hij de naam Miquel Barceló (1957)
noemt, denk ik meteen aan die krachtige Spaanse
schildertraditie, van de 17de eeuwse Francisco de
Zurbaran tot de 20ste eeuwse materieschilder Antoni
Koen Vermeule, Duin, olieverf op doek, 2001, 75 x 150 cm. Privécollectie. Foto: Thijs Quispel.
29 Zeeuws Tijdschrift 2002/4
