COUPURE
W I
i
Tekst Heieen Verburg
!$§sp- Licht Johan Vonk
Personen Een man
R|| Spel Bram Kwekkeboom
_C
tS)
Een vrouw
1». Marlies Hamelynck
0
CO
Een jongen
ffïfe Oscar Postema
<L>
at
.Regie Guido Wevers
T ^Dramaturgie Alex Mallems
Q_
'6
Decor Hartwig Dobbertin
Productie Zeeland Nazomer Festival
0
LU
De vrouw staat bij de bushalte. Ze heeft
een jachtgeweer op haar rug. De man
komt eraan. Hij heeft een koffer bij zich.
vrouw Het wil nog maar niet zomeren.
Nee, het wil nog maar niet zomeren.
Maar ja, het is ook nog geen herfst.
En in de regel begint het pas goed te
zomeren als het bijna herfst is. We
moeten geduld hebben.
Cisteren dacht ik even, nu wordt het
herfst. Ik zag een vogel vliegen. Maar
ja, dan ga je nadenken en dan denk je
al gauw, dat beest is hartstikke gek.
Eind augustus, en dan al beginnen te
vliegen. Wie weet wat voor moois er
nog komt. Het gras groeit nog. De
koeien staan nog buiten. Nee, het is
nog geen herfst.
Aan de lucht te zien krijgen we vandaag
nu en dan, hier en daar een bui. Maar
dat zegt niks. Het blijft toch de vraag
wanneer ze vallen. Nu of dan of, hier of
daar. Nat worden we toch, vroeg of laat.
Hij ligt er mooi bij hè, de dijk. Ja, dat
kunnen we wel. Dijken bouwen.
Die grijsheid is toch eigenlijk onver
draaglijk. Zo'n wolkendek. Dat drukt
op een mens. Zo'n depressie blijft
hangen. Gaat in je zitten. Zakt in je
botten. U moet achteraan sluiten.
De man sluit niet achteraan.
vrouw Ik ken u niet.
man Dat hoeft ook niet.
vrouw Ik vind dat ze hier wachthokjes
neer moeten zetten. Die wind is niet te
harden. Ik snap niet dat ze hier geen
wachthokjes neerzetten. Het is altijd
hetzelfde met de autoriteiten. Zullen
we nu een wachthokje neerzetten of
morgen of volgende week of volgend
jaar? Of eerst een nieuw hek voor de
kerk? En uiteindelijk gaat iemand er
met het geld vandoor voordat er ook
maar iets gebeurd is. En daar sta je
dan. Als brave burger. In de wind.
man Komt u hier staan. Dan vang ik
hem op.
vrouw Ik ben hier gaan staan en hier
blijf ik staan. Standvastigheid noemen
ze dat. De mensen zijn te slap tegen
woordig. Ze denken dat ze links of
rechts of rechtdoor, nee toch maar
links, even aan mijn moeder vragen,
even aan de dokter of het goed is. Je
moet kiezen. Daar ga ik staan. Dan ga
je daar staan. En dat is dat. Ze hebben
nooit door wat er gedaan moet worden.
En als ze het dan eindelijk wel door
hebben, beloven ze dat ze het zullen
doen en dan doen ze het nog niet. Je
hebt er niks aan.
man Waar denkt u dat de bus van
daan gaat komen?
vrouw Ik weet het niet.
man Ik heb zo'n moeite met de herken
baarheid. Het is makkelijker als de
dingen langzaam verdwijnen. Maar
als alles in één keer weg is, raakt een
mens ontregeld. Het is bijna niet
meer te herkennen.
vrouw Nee, herkent u het niet meer?
man Als ze me hier zomaar neer zou
den zetten zou ik verdwalen. Is die
weg
vrouw Ja, die is weg. Het was een
rotweg.
man Dit is toch ook een rotweg.
vrouw Ja, het zijn allemaal rotwegen.
Ze doen d'r niks an hè. 50 jaar geleden
begonnen ze er al over. Toen was er
geen geld. En nou is er geld, maar
nou is er geen tijd. Of er moet eerst
een nieuwe klok in de toren. Dat is
ook belangrijk. Ach meneer, er gebeurt
nooit wat. Er moet eerst iemand zijn
nek breken over die gaten en dan gaan
ze wat doen.
man Ik zal het wel even aankaarten.
vrouw Kunt u dat dan?
man Nou, ik heb wel een positie gehad.
vrouw O ja?
man ja, ik had nogal wat in de melk te
brokkelen. En toevallig kom ik door de
stad. Dus dan wip ik wel even langs
op het gemeentehuis en dan zal ik het
eens aansnijden. Ze zullen me nog
wel kennen.
vrouw Is het niet teveel moeite?
man Die bus
vrouw Praat me er niet van. De bus
chauffeurs zullen wel weer staken. En
alleen maar om de centen. Alles gaat
alleen nog maar om de centen. Het
kan ze niet schelen of wij hier staan.
Ach meneer, het interesseert ze niks.
Ze mogen blij zijn dat ze werk hebben.
10 Zeeuws Tijdschrift 2002/4
