Moet de bevolking echt verdrievoudigen voordat het ooit eens wat wordt met Zeeland? Voor het onderwijs
en voor de zorgsector zit daar wel wat in, want zowel de behoeften als de kwaliteit van die voorzieningen
houden gelijke tred met het aantal personen dat erop is aangewezen. Meer bewoners brengen min of meer
vanzelf meer scholen en grotere ziekenhuizen met zich mee, met alle kwalitatieve voordelen van dien.
Cultuur lijkt minder afhankelijk van de getalsmatige ontwikkelingen. Het zoeken naar een cultureel perspec
tief is niet afhankelijk van demografische ontwikkelingen.
Paul Sonke
Nu de vijfde Nota Ruimtelijke Ordening de provincie
Zeeland voor een groot deel aanmerkt als Nationaal
Landschap ziet het er voor degenen die hopen op een
spectaculaire bevolkingsaanwas, met alle daarbij horen
de 'zegeningen', niet al te rooskleurig uit. Geen verde
re verstedelijking en een rem op de industrialisatie is
het motto van de overheid. Zeeland moet landelijk
blijven, waarbij het gaat om landschappelijke, cultuur
historische en recreatieve kwaliteit. Hoe hierin een
landelijke stortplaats voor nucleair grof huisvuil past is
een beetje moeilijk te vatten, maar hoe dan ook de kan
sen op verdrievoudiging van het bevolkingscijfer lijken
niet groot. En dus zal het een beetje tobben blijven om
de voorzieningen op het gebied van onderwijs en zorg
in omvang en kwaliteit op peil te houden.
Gelukkig ligt dat voor kunst en cultuur iets anders,
al ontkomt ook deze sector niet helemaal aan de macht
van het getal. Ten eerste komen voorzieningen voor
kunst en cultuur niet noodzakelijkerwijs achter de
ontwikkelingen aan, maar kunnen zij er - mits daartoe
uitgelokt - op vooruitlopen. In die zin kunnen kunst
en cultuur het vestigingsklimaat bevorderen voor het
geval er in de toekomst toch nog wat ruimte zou ont
staan voor bevolkingsgroei. Ten tweede hangt de lcwa-
28 Zeeuws Tijdschrift 2001/6
