raakte onder een glaasje in het bezit van een Mens (een vrouw) van de tegen
woordige tijd. Een jaar nadien gaf dat Mens van Nu mij die schelpensplinter
tjes uit de Oude Wereld ter herinnering aan een wandeling, die wij langs de
oeroude zee gemaakt hadden. Zeventig miljoen jaar levenservaring zal ik met
me meenemen. Wat kan me gebeuren? Nee, maak je geen zorgen.
Dag dan. Ik schrik, wanneer ik er aan denk, dat ik toentertijd net zo goed
niet naar Brugge had kunnen gaan zodat ik je gemist had. Bestiering! - daar
heb je weer zo'n woord vol zin en onzin en tegenstrijdige betekenissen. Maar
genoeg nu. Mijn dochter heeft geroepen, dat ze de thee klaar heeft. Als slot
verklaring over 'schrijven' doe ik je nog even weten, dat ik mijn zeven maal
elf levensjaren zelden of nooit zo goedkoop (want voor maar zeven maal
zeventig cent aan postzegels) zo'n prettig feestje heb mogen vieren als dat
van dit brievenschrijven naar Biggekerke. Dag.
Tot later,
Jons
Biggekerke, 22 maart 1983
Lieve f,
Jij met je Amerikaanse lente! Denk nu maar niet dat het op dit moment
hier zo bijzonder is, hoor. Want al is dan de lente officieel begonnen, daar is
toch maar weinig van te merken. Het is nog geen zes graden, en we hebben
een flinke Zuidwester storm met veel regen, hagel en zelfs onweer! Hoe vind
je dat? We zitten rillend bij de kachel.
Wat jammer dat we onze correspondentie voorlopig moeten stopzetten.
Maar ja, nu jij zwerver bent geworden, zit er niets anders op. Het doet me
denken aan die eerste regel van het gedicht 'Woorden' dat ik je eens stuurde:
'Het zwerven is me lang geleden opgelegd'...Bij jou zal dat ook wel zo zijn.
Terwijl jij daar dus het avontuur tegemoet gaat, stort ik me maar in mijn
avonturen. Voorlopig zelfs tot in de avonduren. Want het huis in Zoutelande
moet schoongemaakt worden, en mijn eigen huis is ook wel aan een beurt
toe zo zoetjes aan. De spinnenwebben tieren welig. Maar eerst Zoutelande,
er komen toeristen in. Verder ben ik bezig met het samenstellen van mijn
nieuwe dichtbundel Zandverstuiving*die eind dit jaar zal verschijnen. En ik
moet me ook voorbereiden op een paar avonden waar ik werk zal lezen: het
Lees-luister-Festival in Bergen op Zoom onder andere, en een avond in St.
Niklaas, in België.
Je vraagt me waarom ik schrijf, en ik moet je zeggen dat ik het niet weet.
Maar omdat ik denk dat dit antwoord je zal teleurstellen, zal ik proberen om
er toch iets over te zeggen, goed?
Welnu, schrijven is voor mij iets zo vanzelfsprekends, dat ik er eigenlijk
nooit bij nadenk waarom ik het doe. Je vraagt toch ook niet aan iemand
waarom hij eet? Voor mij is schrijven net zo iets. Als ik niet schrijf ga ik
dood. Niet écht natuurlijk, alleen maar onzichtbaar, omdat ik van binnen
doodga. De rest zal wel door blijven gaan met eten, drinken, slapen, praten,
Joliahna Kruit
Omtrent lret getij
Rap
j
"miïirTf'T"
De titel Zandverstuiving
werd later Omtrent het Getij
(Amsterdam,Thomas Rap
1985).
37 Zeeuws Tijdschrift 2000/6
