Het echtpaar Haruno repareert een ago-net in hun opslagloods te Shirahama. Foto Luciënne van der Mijle.
Van der Mijle fotografeerde onder meer aan boord
van de Vlissingen 27, de Rosalia Clasina, eigendom
van Piet de Nooijer. 'Hij is in de familie een visser
van de derde generatie, en het is de bedoeling dat zijn
zoon het werk voortzet. Toen ik Piet en zijn vrouw
Roos had uitgelegd dat ik een sociaal portret van een
vissersfamilie in Vlissingen wilde maken, kreeg ik
alle medewerking die ik me maar had kunnen wen
sen. Roos dacht niet alleen met me mee, ook in de
praktijk stak ze de helpende hand toe. Aanvankelijk
had ik op meerdere schepen willen fotograferen.
Maar er wordt op zo'n schip zo intensief geleefd, er
zijn zoveel verschillende facetten die aandacht verdie
nen dat de Vlissingen 27 meer dan genoeg materiaal
opleverde.'
In Hirado, of eigenlijk in de twee vissersdorpen
Shirahama en Konoura, volgde ze het dagelijkse leven
van meerdere families. 'In zo'n dorp werken de men
sen meer met elkaar samen. En bovendien, de sche
pen zijn er veel kleiner.' Ook daar duurde het even
voordat het ijs was gebroken. Bovendien was er ook
nog de taalbarrière. Maar net als in Vlissingen werk
ten de vissers enthousiast mee zodra ze begrepen wat
die Nederlandse fotografe nu eigenlijk in haar schild
voerde. Ze was er de eerste vrouw die aan boord van
een schip mocht. Niet dat ze zo vaak op zee was. Want
ze was er net in het stormseizoen. En met windkracht
tien het water op! 'Daar zijn die bootjes te klein voor.
Als het minder hard waaide was dat voor die kleine
huizen en scheepjes daar al behoorlijk heftig.'
Van der Mijle had gehoopt daar in de baai van
Hirado de ago, de vliegende vis in het vizier te krij
gen. Dat gebeurde ook, maar het kostte haar al veel
moeite zich op zo'n scheepje staande te houden, laat
staan dat het lukte zo'n voorbijschietend visje scherp
op de gevoelige plaat vastgelegd te krijgen. Jammer,
maar het degelijks leven in Hirado was haar al kleur
rijk genoeg, 't Betekent wel dat de tentoonstelling in
Vlissingen een wat minder flitsende titel draagt dan
in de bedoeling lag. 'Haring AGO GO!', was de kreet
die Van der Mijle aanvankelijk in gedachten had. Ze
koos uiteindelijk voor een wat bedaagder naam: vissers-
bestaan Vlissingen-Harald. Aan de eenvoud is daar
mee in ieder geval recht gedaan.
13 Zeeuws Tijdschrift 2000/6
