eeuwige wisseling en het streven naar harmonie
25
meinse brug", „Bosje van Keg in de
herfst" en „October-morgen". Sommige
werken in haar,, Tuinen "-reeks zijn poin
tillistisch, de meeste echter naturalis
tisch.
Tussen 1 920 en 1 940 bleef het contact
met de kunstvrienden groot, zij het vaak
per briefwisseling.
In een niet gedateerde concept-brief aan
haar zwager C. K. Elout, de „hoefijzer-
journalist van het Algemeen Handels
blad, schreef ze over Toorop:
„Zijn geluk was zoo, dat het ongeluk er
geen vat op had. Hij was mysticus, en
doordat hij dat was, was hij boven het tra
gische van zijn levensomstandigheden
verheven. Je moet op een stillen october
achtermiddag met Toorop gewandeld
hebben (of achter zijn wagentje aan ge
drenteld) door West hove, om te begrijpen
vanwaar dat geluk kwam. Hij was volko
men open voor de natuurinv/oeden en
putte daar zijn geluk en kracht uit.
Uit een concept-brief aan Rik Roland
Holst blijkt dat ze „de ze/f-loosheid: het
opgaan in "ziet als „éérste gebod" in de
kunst.
En op een oud velletje papier heeft ze fi
losoferend gekrabbeld: Nu weet ik waar
om op den duur 't leven binnen een klein
De kolensjouwers van Port Saïd.
moest echter wel het niet te ontraadse
len aspect van de kosmos in harmonie
met de directe, natuurlijke omgeving tot
uiting komen en hierin school weer een
symbolistisch aspect.
Overigens heeft ze schitterende gepoin
tilleerde (divisionistische tendensen laat
ik hier ook onder vallen) werken ge
maakt, met een tere, gedempte kleur
schakering, die specifiek de hare lijkt.
Het al eerder genoemde „Lente op het
land" bijvoorbeeld, „Westhove met Ro-
Bosje van Keg. (Foto J. K. van Elsacker).