zonneveld 1909-1984 85 75 jaar Deze bijdragen ter gelegenheid van 75 jaar „Zonneveld" werden ver zorgd door M. P. de Bruin fhistorisch gedeelte), C. Francke (archiefmate riaal), G. P. A. Joosten (medisch ge deelte), J. Overduin (onderwijs), W. Westerbeke (onderwijs), R. J. H. van Yssel (coördinatie). Geert de Heer maakte de foto's van huidige activi teiten en kinderen. Aan de zijkant van „Zonneveld": zittend in het midden Lize van den Broecke, rechts haar vriendin Bertha Ogterop, zeer sociaalvoelend, die veel voor het bibliotheekwerk in Middelburg heeft gedaan. Links van Lize: mevrouw L. C. van Hoek-van Hoek. In witte jurk: Jet van Hoek. Achteraan rechts: Cécile Sprenger, later mevrouw Van Woelderen. het oude „Zonneveld" uitgesloofd, waarvoor hen hier (Zeeuws Tijdschrift) oprechte hulde worde gebracht". Lize van den Broecke en zuster Commender worden in een adem genoemd. Dege nen die de hoofdzuster, een Zwitserse, hebben gekend noemen haar een zeer dominerende vrouw, in feite de directri ce. Zij was deskundige en dat was me juffrouw van den Broecke, zoals zij al tijd werd genoemd, niet. Lize van den Broecke besloot het eerste jaar de open lighal af te sluiten omdat deze niet aan de verwachtingen voldeed en de geslo ten lighal, vooral in het voorjaar, een heerlijke verblijfplaats voor de kinderen bleek. In 1910 besloot de oprichtster een iso leergebouw aan de inrichting te verbin den met het oog op besmettelijke ziekte die altijd dreigde bij kinderen afkomstig „uit zoo verschillende streken". Beslo ten werd ook de grote lighal uit te brei den. In het belang van de hygiëne wer den ook enkele veranderingen aange bracht. Lize van den Broecke, die zich in medisch opzicht niet direct met haar „kinderen" kon bemoeien deed er alles aan haar inrichting zo goed mogelijk te laten functioneren. Noodzakelijk voor het zeehospitium was een goede watervoorziening. In Domburg en Oostkapelle was geen wa terleiding aanwezig. Een molen werd gebouwd om het water met een pers pomp op te pompen. Andere voorzie ningen waren een Benzoid-gasinstalla- tie en een septictank. Lize van den Broecke had in binnen- en buitenland verschillende inrichtingen bekeken en nieuwe ideeën toegepast in haar inrich ting. Toen de zaken marcheerden, gun de zij zich het genoegen geregeld met vacantie te gaan, vooral naar Italië. Zij hield van tekenen en stad en land in het zuiden inspireerden haar. Haar schets boekjes getuigen van haar aandacht voor details. Zij wilde zich omringen met tekeningen en schilderijen. In haar bezit kwam ook een rietpentekening van Vincent van Gogh: Gezicht vanuit het gesticht St. Pol-de-Mausole te St. Rémy. Haarvriendschap met Marie Tak van Poortvliet leidde haar tot de ge- dachtenwereld van de antroposofie. Li ze van den Broecke had behoefte aan een houvast maar bleef zoeken tot in het laatst van haar leven. Na twintig jaar het beheer van Zonne veld te hebben uitgeoefend, achtte zij de tijd gekomen het voortbestaan van het zeehospitium te verzekeren. Zelfs in de notariële acte, die 21 juni 1929 werd opgemaakt, klinkt nog iets van emotie door wanneer zij verklaart „het voor schreven hospitium", nu zij het beheer daarover nederlegt, te willen doen voortbestaan voornamelijk ter opne ming en genezing van on- en minver mogende zwakke kinderen, in den geest als deze inrichting steeds door haar is gedreven en te dien einde bij de ze in het leven te roepen een stichting". Voor deze stichting zondert zij van haar vermogen af de inrichting Zonneveld met alles wat daartoe behoort alsmede een bedrag van honderdvijftienduizend gulden als vermogen der stichting. Uit drukkelijk wordt in de acte gestipuleerd dat het zeehospitium moet worden ge dirigeerd „op dezelfde wijze als waar voor dit door haar was bestemd" om te dienen ter verpleging en behandeling van kinderen zonder onderscheid van gezindte. Dit geldt voornamelijk hen die de kostprijs niet kunnen betalen. Het betreft kinderen die lijden aan praetu- berculose, of vormen van uitwendige of inwendige tuberculose, uitgezonderd open longtuberculose, „zullende met het oog op beschutting tegen de ruw heden van het klimaat het houtbestand van het Zeehospitium bewaard en ver zorgd blijven". Volgens de statuten die volgen achter de schenking wordt het oppertoezicht van de stichting „Zeeho spitium Zonneveld" opgedragen aan het bestuur van de Provinciale Zeeuw- sche Vereeniging tot bestrijding der tu berculose.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1984 | | pagina 5