de schorpioen 63 1 8 mei 1 947 keert de Schorpioen weer in vaderlandse wateren terug. Vanaf 1951 moeten de heren die haar altijd bemand hebben het veld ruimen voor de dames. Onder kenteken A 882 wordt zij het domein van de vrouwen van de Marine Vrouwen Afdeling, de Marva. Uit de periode doen heel wat grappen en anekdotes de ronde. Onder meer is er het verhaal over „Ruige Piet". „Ruige Piet" Haan „Ruige Piet" heeft een dikke huid, die uit dopjes van een bekend (brou wers) flesje bestaat. Zwervend over de vloot heeft hij vele schepen van binnen gezien en voornamelijk echter het inte rieur van „gouden ballen". „De Gouden Bal" is de benaming voor de mess van de onderofficieren aan boord van mari neschepen. Heel merkwaardig wordt zijn vliegbrevet uitgereikt op de vlieg basis Soesterberg, de kalender wijst 26 augustus 1 959. De onderofficieren van het marine vliegkamp Valkenberg ple gen op 1 9 april 1961 diefstal en als re sultaat daarvan verhuist „Ruige Piet" naar Valkenburg. Drie maanden later reeds vliegt de haan naar Hr. Ms. Karei Doorman om daar aan boord niet alleen een katapultstraat te maken, maar ook om er te blijven tot jan. 1 962. In Trini- dad wordt de haan triomfantelijk mee gevoerd naar Hr. Ms. Zeeleeuw. Op hun beurt doen de collega's van Hr. Ms. Overijssel hetzelfde in Londonderry (1 5-6-63). Slechts kort verblijf is „Rui ge Piet" op deze jager beschoren. Reeds drie weken later duikt hij op aan boord van Hr. Ms. Friesland maar ook hier aan boord blijkt de haan geen blij vertje. Squadron 7 ontfermt zich over de heerlijke haan, maar de korporaals gemeenschap van het marine vlieg kamp te Valkenburg weet op 1 7 okto ber 1963 beslag op hem te leggen, evenals later de onderofficieren van Hr. Ms. Drenthe die een bezoek krijgen van een onderofficier en zijn echtgenote, een voormalige marva. Nu heeft „Ruige Piet" een plaatje om zijn hals waarop geschreven staat: „Ik ben geen kip, ik ben geen haan en heb reeds overal gestaan. Op mij wordt elke dag geloerd, a/s een triomph dan meegevoerd. Mijn naam heb ik nog niet gezegd ook heb ik nooit een ei gelegd. Ik ben een zwerver zo je ziet, mijn naam is dan ook Ruige Piet. Ik hoop in mijn zwervers bestaan Eens op de Schorpioen te staan. Deze laatste zin gaf de ex-marva inspi ratie met als gevolg dat „Ruige Piet" in de gouden bal van Hr. Ms. (voormalige ramschip) Schorpioen thans een luize- leven leidt. Onze pluimvee-redactrice aan boord van het schip heeft de komst van de nieuwe bewoner als volgt be leefd. „Grote opwinding maakt zich meester van de onderofficieren van Hr. De Schorpioen in het dok bij de Schelde. Ms. „Schorpioen", het enige schip bij de Koninklijke marine, dat bemand wordt door vrouwen. Vrijdag 2 april '64 wordt daar aangetroffen een pracht exem plaar van een imitatie-haan, een navol ging van de loden verrader"). De bedoe- De „loden verrader" was het Scheggebeeld van het fregat „Alphen" dat, in deSt. Annabaai opCura- pao op 1 5 september 1 778 in de lucht vloog en als brandend wrak zonk. Het werd in de eerste helft der 19e eeuw door Curapaose vissers opgehaald. Bij vertrek van Curapao werd het in de loop der jaren door verschillende schepen „gekaapt" en naar Ne derland medegenomen om later weer op Curapao terug te keren. Op 1 3 februari 1 976 kreeg het een plaats in het Scheepvaartmuseum te Amsterdam.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1983 | | pagina 23