GEDICHTEN over boeken Michel Huisman schrijver van deze bijdrage in ruime ma te ontleent aan het zich te Brussel in de Koninklijke Bibliotheek bevindende handschrift 1 6638-1 6646, te vergelij ken met de gegevens die J. Geldhof on geveer gelijktijdig uit de Brugse archie ven heeft opgediept en gepubliceerd in Biekorf 1 981 en 1 982, alsook met som mige bijdragen in de pas verschenen bundel over Brugge in de Geuzentijd, Bijdragen tot de geschiedenis van de Hervorming te Brugge en in het Brugse Vrije tijdens de 16e eeuw, Brugge, 1982. Samenvattend kunnen we besluiten dat dit gedenkboek op tweevoudige wijze het geschiedkundig onderzoek komt verrijken: het geeft inzicht in het ver loop en in de betekenis van de Middel burgse synode en het bevat waardevol le archivalia en dokumentatie voor de kerkelijke geschiedenis van Zeeland en van het Brugse Vrije en voor een betere kennis van een zeker aantal personen die daarin rechtstreeks of onrecht streeks een rol hebben gespeeld. Dat er hier en daar wel eens herhalingen voor komen, was haast onvermijdbaar. Spij- tiger daarentegen is het voorzeker dat een bij een dergelijk werk zo nuttig na menregister ontbreekt. J.Andriessen (Antwerpen) HET WAS BIJ DE AVOND (voor Wil Abeleven t Veere) Het was bij de avond, je bedacht me en ik kwam. Je kende geen wanorde, ai was mijn komst onverwacht, als het vuur waarin je omkwam, ik was welkom. Het was bij de avond, toen je bij uitzondering je rokken verzamelde en we het stadje inliepen - ons in water verdiepten. Nog eenmaal zou ik met je spelevaren vertelde je vaste gestalte) - vertelden de bloemen dat je gelukkig was. Het was bij de avond, duidelijk eenkennig mompelde je een beetje iets van: Wolken varen langs de maan, sneller bij nacht dan op de dag. En ik lachte en knikte begrijpend. Daaraan dacht ik toen op het kerkhof onze woorden vervlogen en de stilte daalde, a/s eens in je huis. Daaraan dacht ik toen ver boven de wolken een vliegtuig zich verhief en een laatst saluut bracht. Daaraan dacht ik en het was bij de avond. TERUGKEER toen hij terug ging naar waar hij dacht dat hij vrijuit ging omgeven door ongedierte, regen en vuii werd zijn huis te bed gebracht een laken van steen waarop hij luisterend naar de sterren te slapen lag zijn eigen graf met koorddraden mat

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1983 | | pagina 30