GEDICHTEN
over boeken
Michel Huisman
schrijver van deze bijdrage in ruime ma
te ontleent aan het zich te Brussel in de
Koninklijke Bibliotheek bevindende
handschrift 1 6638-1 6646, te vergelij
ken met de gegevens die J. Geldhof on
geveer gelijktijdig uit de Brugse archie
ven heeft opgediept en gepubliceerd in
Biekorf 1 981 en 1 982, alsook met som
mige bijdragen in de pas verschenen
bundel over Brugge in de Geuzentijd,
Bijdragen tot de geschiedenis van de
Hervorming te Brugge en in het Brugse
Vrije tijdens de 16e eeuw, Brugge,
1982.
Samenvattend kunnen we besluiten dat
dit gedenkboek op tweevoudige wijze
het geschiedkundig onderzoek komt
verrijken: het geeft inzicht in het ver
loop en in de betekenis van de Middel
burgse synode en het bevat waardevol
le archivalia en dokumentatie voor de
kerkelijke geschiedenis van Zeeland en
van het Brugse Vrije en voor een betere
kennis van een zeker aantal personen
die daarin rechtstreeks of onrecht
streeks een rol hebben gespeeld. Dat er
hier en daar wel eens herhalingen voor
komen, was haast onvermijdbaar. Spij-
tiger daarentegen is het voorzeker dat
een bij een dergelijk werk zo nuttig na
menregister ontbreekt.
J.Andriessen (Antwerpen)
HET WAS BIJ DE AVOND
(voor Wil Abeleven
t Veere)
Het was bij de avond,
je bedacht me en ik kwam.
Je kende geen wanorde,
ai was mijn komst onverwacht,
als het vuur waarin je omkwam,
ik was welkom.
Het was bij de avond,
toen je bij uitzondering je rokken verzamelde
en we het stadje inliepen
- ons in water verdiepten.
Nog eenmaal zou ik met je spelevaren
vertelde je vaste gestalte) -
vertelden de bloemen dat je gelukkig was.
Het was bij de avond,
duidelijk eenkennig mompelde je een beetje
iets van:
Wolken varen langs de maan,
sneller bij nacht dan op de dag.
En ik lachte en knikte begrijpend.
Daaraan dacht ik toen op het kerkhof
onze woorden vervlogen en de stilte daalde,
a/s eens in je huis. Daaraan dacht ik
toen ver boven de wolken een vliegtuig
zich verhief en een laatst saluut bracht.
Daaraan dacht ik en het was bij de avond.
TERUGKEER
toen hij terug ging naar waar hij
dacht dat hij vrijuit ging
omgeven door ongedierte, regen en vuii
werd zijn huis te bed gebracht
een laken van steen waarop hij luisterend
naar de sterren te slapen lag
zijn eigen graf met koorddraden mat