TIJD SCHRIFT Kees Cijsouw Klein schaaltje Actie Mooie tijden 47 De aanhangers van de Zeeuwse kleinscha ligheid hebben geen onverdeeld aangena me maanden achter de rug. Zeeland dreigt steeds minder op zichzelf en kleinschalig te worden, zo moeten ze begin maart be droefd hebben geconstateerd bij de publi catie van een rapport, dat een fusie tussen de drie energiebedrijven in Zeeland, Noord-Brabant en Limburg beleefd aanbe val. Den Bosch zou de hoofdzetel moeten wor den en hier en daar zou een afdeling of af delinkje over de deelnemende provincies gespreid blijven. Het was een aanbeveling, die in dit toch al vaker geschokte gewest weer heel wat deining teweegbracht. Vak bonden kwamen in het geweer en vuurden zeer doelgericht enige schoten op de aan beveling af: geen uitspraak over een fusie vóór in de tweede kamer de energienota van minister Lubbers en daarmee het voortgezette gebruik van de kernenergie en de structuur van de energiebedrijven in discussie was geweest. En zie de PZEM-bestuurders bleken er ook zo over te denken en legden het uit gebrachte fusie-rapport wel niet terzijde zoals de het georganiseerde PZEM-perso- neel had gevraagd maar hielden het aan tot er een kameruitspraak over de energie nota ligt. Al zou die uitspraak kunnen in houden, dat er één landelijk energiebedrijf zou moeten komen en wij zijn toch be nieuwd hoe de behoeders van de Zeeuwse kleinschaligheid daér tegenover zullen staan. Maargoed de uitspraak over de fusie is in bestuurlijk Zeeland aangehouden en vooruitgeschoven. Als u het ons vraagt, is er in het kabinet- Den Uyl na een gemompelde verwijzing naar de afsluiting van de Oosterschelde en derzelver compartimentering gelaten over de Zeeuwse beslissing geknikt. Ze leren daar vlug, moet er in Den Haag zijn gedacht. Het Zeeuws coordinatieorgaan voor natuur- en landschapsbescherming heeft medio maart bezwaar gemaakt tegen de voorgestelde tracé's voor de vaste oeververbinding over en onder de Wester schelde. Men vreesde van die tracé's onder meer een sterke aantasting van het land schap en verlies van waardevolle natuur gronden, zo zijn de „vakargumenten" glo baal samen te vatten. Op één aangevoerd bezwaar hebben wij geruime tijd zitten kauwen zonder er vat op te krijgen. Het coordinatie-orgaan meent, dat een beter inzicht gewenst is in de nood zaak om het isolement op te heffen, men wijst erop, dat Zeeuwsch-Vlaanderen zich sterk „op de nabijgelegen centra" heeft gericht en dat de Westerschelde „wellicht in het geheel niet als een barrière van be lang" worden ervaren. „Bovendien kan een opheffen van dit isolement weieens een ernstige aantasting van het eigen ka rakter van Zeeuwsch-Vlaanderen beteke nen. Het geografisch isolement draagt im mers bij tot het behoud van de eigen cul tuur, "zo zegt men dan. Als we het goed begrijpen is het dus hoog tijd, dat er een actiegroep opstaat, die bij de PSD met klem een beperking van het aantal vaarten via de Westerscheldeveren eist. Hoewel de cijfers van de bouwproduktie en de gram, waarin deze en gene Zeeuwse gemeente regelmatig ontsteekt over de woningbouwtoewijzing doen vermoeden, dat het niet goed gaat met de nieuwbouw, beleven welzijn bevorderende organen voor nieuwe stadswijken mooie tijden. Men hoeft de kranten maar te volgen om heren derde toename te kunnen constate ren van actiecomité's ter oprichting van wijkcentra, raden voor maatschappelijk welzijn en wijkverenigingen. Hun werk is geheel in de geest van deze tijd allang niet eenvoudig meer. Wij werden er laatst weer eens bij gehaald door een van de welzijnsorganen in een van de Zeeuwse steden, die een rapport het licht had doen zien over de mogelijkhe den om de bewoners van een nieuwe wijk inspraak in het „voorzieningspakket" te geven. Men meldde: „Het koordinatiekommittee Dubbel-Oost zal de koordinatie van de uit de bewoners gevormde en nog te vormen werkgroepen trachten te koordineren.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1975 | | pagina 19