Inlaag bij Wissenkerke systeem voldoet, maar de mogelijkheden zijn begrensd. Boven een bepaald gewicht, buiten zekere maten be hoeft de pachter het beltgoed niet mee te nemen. Daarenboven: bedrijfsvuiI is geen huisvuil. Alleen tegen extra betaling kan de winkelier van zijn dozen afkomen. Balorig geworden over de gang van zaken besluit de eerzame zichzelf te helpen. Hij stouwt zijn wagen vol en deponeert zijn vuil een eindje buiten het dorp, waar hij er de brand in steekt. Een triest eenaktertje. In het seizoen van schoonmaakwoede en opruimdrift ontdoen boer en burger zich illegaal van afdankertjes, die door de ophaaldienst niet vlug genoeg worden meegenomen. Kaduuk meubilair, resten behangsel papier, versleten vloerbedekking en het puin van klei ne verbouwingen verdwijnen in sloten en watergangen. De late avond, de vroege morgen zijn de bondgenoten van een vuilstorter. Vroeger bezat elke hoeve haar kafput, ruim genoeg om er veel meer dan het kaf alleen kwijt te raken. In herverkavelde gebieden zijn de kafputten verdwenen. En derhalve: Ik moet mijn vuil toch ergens laten!" In stadsgrachten en in uitgespaarde bosplantsoenen op Walcheren ligt het vuil. Een van de hier afgedrukte foto's toont, hoe iemand jaren na de boomplantactie van Nieuw Walcheren nog zijn steentje wilde bijdra gen en zijn olievat. Men zou het vuil, hiervoren opgesomd, dat der mach teloosheid kunnen noemen. Machteloosheid van de bevolking, die met de bergen afval van onze civilisatie geen raad weet; machteloosheid van de overheid, die de illegale stroom niet weet te stuiten en evenmin in staat is aan de groeiende vraag naar vuilafvoer en -verwerking te voldoen. Ander vuil, al even vuil, is dat der achteloosheid. Er kan geen Benares stranden of van heinde en ver rijden de mensen naar de Westkappelse zeedijk. Er heeft zich daar al een mobiele gaarkeuken opgesteld. Op één zonnige namiddag geraakt de dijk bezaaid met frites- zakken. Wat zei De Cantecler ook weer? Gelukkig is één springvloed voldoende om een dijklichaam van alle mayonaise te zuiveren. Zonaanbidders laten onvoorstelbare hoeveelheden vuil op onze stranden achter. Hier een Stichting Badplaats Belangen, ginds een VVV, die zich belast met het uit- harken van het zand; in het drukste van het seizoen dient het dagelijks te gebeuren. Met een dragline ge graven kuilen, anderhalve meter diep, ontvangen de oogst: papier, kartonnen serviesgoed, de flacons van zonnebrandolie, de gebroken thermoskannen, de ge scheurde badmutsen, de prijsgegeven sandalen, de kapotte zonnebrillen, de hele kjö'kkenmödding van het moderne strandleven. 208

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1966 | | pagina 4