Emile Lockefeer n.v.
MMoclc
HULST TERNEUZEN
gaan beseffen, dat er ook voor hen met al het
andere wat er nu leeft een toekomst in onze
eigen „cultuur" kan zijn weggelegd.
De band met de voormalige oude brouwerij,
waarin het museum zich nog steeds uitbreidt,
was niet alleen te ondergaan in de klaarheid
van de expositieruimten met de van levenslust
tintelende lichtvaleffecten en opstellingswij zen,
maar na afloop der bezichtiging ook in de
„beneden-zit", waar de pinten in een maar net
bij te houden tempo rond gingen. Hier was het
inderdaad letterlijk en figuurlijk mogelijk zijn
tijd te vergeten, zonder afzijdig van heden en
toekomst te geraken.
Wat verzameld is, moet slechts een fractie zijn,
van wat ooit ter plaatse heeft geleefd en is ge
bruikt. Het is met enthousiasme en liefde, dat
de huidige streekbewoners doorgaan met ook
hün collectie uit te breiden. Zo mag men het
wel stellen! Zij weten ook, dat hun bijdragen
niet jaren in stoffige dozen opgeborgen blijven,
aleer ze beschreven, zonodig geconserveerd en
daarna tentoongesteld worden.
Het werd een snelle rit, terug naar Hulst, deze
meest Vlaamse stad van ons land, waar de
avondmaaltijd werd gebruikt en waar men nu
eenmaal alles wat relativerend en filosoferend
bekijkt.
Varend over de Westerschelde werd nog eens
gedacht aan de meegevoerde oesters van
35.000.000 jaar terug en hun recente nazaten,
die nu onder andere in het Westerscheldegebied
eveneens aan hun fossilisatieproces zijn begon
nen. Mogelijk zal men zich binnen kortere tijd,
dan die welke tijdens deze excursie werd over
brugd, reeds het hoofd breken over de vraag,
waarom ze juist daar gevonden werden, waar de
„drageurs" hun werk moesten doen en hoe op
komst en neergang plaats vond.
socks of standing
1
132
