r/ /Y
industrie zich reeds lang heeft verzoend en ten slotte
niet ten nadele van haar ontwikkeling, doch waartegen
men zich in landbouwkringen sterk verzet. Het zou in
elk geval van de laatste zijde verstandig zijn, wanneer
men geen gerechtvaardigde kritiek uitlokt door enige
zorg te besteden aan een passende vormgeving en
beplanting.
De schaalvergroting vindt vaak plaats in ruilverkave
lingen. De overheid steekt dan de helpende hand toe.
In het kader van de Ruilverkavelingswet 1954 worden
grote gebieden aangepast aan de eisen van de tijd.
Het landschapsplan geeft aan wat uit oogpunt van
landschapsverzorging en natuurbescherming dient te
worden behouden en tot stand gebracht; ook aan re
creatieve belangen wordt aandacht besteed. De Ruil
verkavelingswet heeft echter een zuiver agrarisch doel,
waarbij vertegenwoordigers van andere belangen bij
de voorbereiding, besluitvorming en uitvoering tot dus
ver nauwelijks enige zeggenschap hebben, terwijl de
recreatiebehartiging, de landschapsverzorging en de
natuurbescherming, die steeds meer gelijkgerichte be
langen vertegenwoordigen, meer eisen zouden moeten
kunnen stellen ten aanzien van het bodemgebruik.
Hierbij wordt geenszins bedoeld, dat de ontwikkeling
van doelmatige bedrijven in mindere mate moet wor
den bevorderd, doch bij de besteding van grote som
men uit de overheidskas dienen de niet direct agra
rische belangen in de open ruimte ook voldoende aan
hun trek te komen. Al geeft de Ruilverkavelingswet
(en de vroegere Herverkavelingswet) tè beperkte mo
gelijkheden, toch kan worden gesteld, dat de natuurbe
scherming en het landschap in Zeeland er in het alge
meen niet slecht van af zijn gekomen. Nieuwe ele
menten van formaat kwamen tot stand, vele natuurter
reinen kregen een betere afronding en veiligstelling.
Aanvankelijk moest de nadruk teveel worden gelegd
op wegbeplantingen bij gebrek aan andere mogelijk
heden. Verheugend is de bereidheid, die het in de
nieuwe ruilverkavelingen, Canisvliet en Noord-Beve
land, mogelijk maakt van het geijkte patroon van ber
men beplanten af te stappen. Met medewerking van
de betrokkenen, de Plaatselijke Commissie en de S.B.L.
kan een landschapsplan tot stand worden gebracht
getuigend van meer visie en een bijdrage leverend aan
een werkelijke streekverbetering.
De natuurbescherming hoort nogal eens het verwijt
van landbouwzijde dat zij de bestaande toestand wil
bevriezen, teveel wil behouden en te weinig met de
tijd meegaat. Naar mijn mening wordt hier dikwijls
langs elkaar heen gesproken. Historisch verklaarbaar uit
de tijd, waarin terwille van de landbouw alle andere
belangen dienden te wijken. In de laatste 20 jaar is
er nog 60.000 ha natuurterrein, potentieel recreatie
gebied, ontgonnen en dikwijls nog slechte gronden
ook!
Steeds meer dringt het besef door, dat natuurterreinen
om velerlei redenen waard zijn om te behouden. Af
gezien van de doorgaans grote kosten die ontginning
met zich brengt en waarbij dan veelal nog geen
eerste kwaliteit landbouwgrond wordt verkregen, spe
len deze objecten een belangrijke rol voor de weten
schap, voor de natuurstudie als liefhebberij en voor de
afwisseling in het landschap, kortom voor het behoud
van een ruimte, die biologisch veelzijdig is en daar
door voor de volksgezondheid van niet te onderschat-
Terneuzen
De industrie schiet de grond uit. Maar waarom geen bomen
en struiken?
Zuidzande
„Te koop". Hopelijk voor afbraak en niet voor een zogenaam
de verbouwing!
Kan dat écht niet anders?
///xixssxs,a
To
