ZEEUWS TIJDSCHRIFT No. 3 Een twaalftal heeft men ontgraven. Zeven werden er gelicht, enkele daarvan geheel, na dat ze in beton waren gegoten. Over het algemeen zijn de Sluise graven veel minder goed gebleven dan de Aarden- burgse. Men heeft ze met de uiterste zorg be handeld. Onder toezicht vooral van Prof. Coremans, de chemie-technicus van de Brus selse musea werden zij, na de overbrenging naar de krocht onder de Belfort-resten, aan een ontziltingsproces onderworpen, waarbij ze geheel onder water worden gehouden. De ont wikkeling hiervan wordt nauwkeurig gecon troleerd en geregeld worden monsters van het water te Brussel chemisch onderzocht. Pas als de ontzilting geheel is gerealiseerd (het proces is inmiddels al verscheidene maanden aan de gang) zal men overgaan tot het eigenlijke fixeren. We mogen hopen, dat deze natte be handeling inderdaad het beoogde resultaat zal opleveren. De voorstellingen op de Sluise fresco's wij ken niet veel af van het bekende type. Cal varies en Maria-verheerlijkingen (waaronder een mooie afbeelding van de Sedes Sapien- tiae) wierookzwaaiende engelen en een orna mentatie van versierde kruisen en bladmotie ven komen geregeld terug. Het is wel te bevroeden, dat de gewijde grond, zowel hier als te Aardenburg, nog heel wat archeologische schatten verborgen houdt. Laten wij blij zijn met wat nu reeds aan het licht is gebracht. Mogelijk komt nog de tijd, dat het Oudheidkundig Bodemonderzoek deze historische Vlaamse bodem op deskundige wij ze met spade en schop gaat exploreren. Men kan daarbij verzekerd zijn van de be langstelling van de bevolking in deze Zuid- Westhoek van ons land, die immers bekend is om zijn historische zin. Literatuur: Rond de Heerd. A. Duclos in verschillende jaargan gen van 1870 af. Annales de la Soc. d'Emulation 1891 e.v. Buil. de la Soc. d'Histoire Jaarg. VII. Van der Gheijn. Les Cavaux polychromes en Flandre. Gand 1889. CULTUUR Vannacht vroeg de Poes: heb je rijm op cultuur? Ik zei: ja, dat kan, want cultuur is te duur. Ze is mooi voor een dag, Zo bij wijze van vlag, Maar die geestdrift duurt meest bij het Hoger Bestuur Net zo lang als een motie, een toast, een half uur, Zo voor de parade, Als fraaie fafade, Maar de Zeeuwse Abdij legt het af tegen bios en schuur. Ze zei: hm, je verhaal is weer rijkelijk zuur, Want je moet niet vergeten, Dat een Poes, die moet eten! Tegen schuren-met-muis is cultuur geen portuur. Daarom wijkt je Abdij voor 't Primaat van de schuur. Het Primaat van de Geest? kom, da's literatuur. 70

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1952 | | pagina 24