Inrichtingsopgave
De ontwikkeling van aquacultuur in Zeeland wordt door de betrokken deskun
digen positief ingeschat. Vreemd is dat niet. De zeeën zijn 'leeggevist', visteelttech-
nieken zien er veelbelovend uit en in onze streken stagneert de landbouw. Voegen
we hier de ligging ten opzichte van het zoute water en de Zeeuwse distributiekanalen
aan toe dan kan niet anders geconcludeerd worden dat er in Zeeland kansen liggen
voor de ontwikkeling van aquacultuur. Het ligt dus voor de hand om aquacultuur in
Zeeland te zien als een welkome aanvulling van de economische mogelijkheden. Dit
komt overeen met wat de provincie Zeeland in haar ruimtelijk beleid op hoofdlijnen
heeft vastgelegd. Dit beleid is verwoord in het zogenaamde 'Omgevingsplan'. Dit be
leid ligt ten grondslag aan de nota 'Aquacultuur in Zeeland: de blauwe revolutie'. Een
titel waaraan het hoge ambitieniveau is af te leiden. Dr. Aad Smaal van Wageningen
Zeeland beschikt over bijzondere en vaak kwetsbare kustlandschappen, hier bij de
Oosterschelde aan de noordkant van Noord-Beveland.
Imares omschrijft het in de inleiding als volgt: 'Voor de provincie Zeeland is de ont
wikkeling van aquacultuur een geweldige kans. De kweek van organismen die in het
water leven - vissen, schaal- en schelpdieren, wormen, hogere planten en wieren - is
sterk in opmars. Het oogsten uit de natuur heeft wereldwijd een plafond bereikt en
regionaal is sprake van overbevissing. Ook het gebruik van kustwateren voor visserij
op wilde bestanden is meer en meer aan beperkingen onderhevig vanwege onder
andere recreatie, natuurbeheer en waterbouwkundige werken. Verder is vanuit de
afzetmarkt behoefte aan regelmatige aanvoer van kwalitatief betrouwbare producten
en hebben productiesectoren belang bij meer gecontroleerde kweeksystemen. Deze
algemene trend vraagt om innovatie en daarop is ingespeeld met het oprichten van
