bestond het plan uit het verhogen en versterken van de dijken en de duinen en het
verkorten van de kustlijn met ruim 700 kilometer. In 1997 zijn de Deltawerken afge
rond met de aanleg van de Maeslantkering in de Nieuwe Waterweg. Voor de aanleg
van de Deltawerken was er sprake van een estuarium. Een estuarium is een overgangs
gebied van de rivier naar de zee, waar zoet rivierwater en zout zeewater vermengd
worden en zodoende een geleidelijke overgang van zoet naar zout ontstaat, en waar
getijverschil waarneembaar is. Het oorspronkelijke estuarium werd door de Deltawer
ken veranderd in een serie van elkaar gescheiden waterbekkens. Zoet en zout water
werden strikt van elkaar gescheiden en de riviereninvloed verdween uit het grootste
deel van de delta. Alleen de Westerschelde behield zijn estuariumkarakter. Net als de
inpolderingen vormden de Deltawerken een ingreep in de ondergrond: de Deltawate
ren werden onttrokken aan de natuurlijke dynamiek van de ondergrond (eb en vloed,
sedimentatie en erosie, zoet-zout overgangen). Het kan ook zo omschreven worden:
na de inpoldering van het land is met de Deltawerken ook het water ingepolderd.
Dat heeft gezorgd voor de nodige veiligheid en heeft tegelijkertijd gezorgd voor de
economische ontwikkeling van dit voorheen relatief geïsoleerde deel van Nederland.
De Deltawerken, vooral in hun oorspronkelijke opzet, zijn een toonbeeld van het ge
loof van de mens, dat met technische middelen de natuur beheerst kan worden.
Het paste perfect in de naoorlogse wederopbouwperiode en de toen nog autoritaire
samenleving. Denk daarbij aan de stem van Philip Bloemendaal uit de polygoonjour-
