De Stichting Behoud Hoogaars is dolblij met de werf. Over draagvlak gesproken; de
SBH draagt de werf op handen. Alle activiteiten van de stichting zijn nu op één plaats
geconcentreerd.
Kortom de Historische Scheepswerf C.A. Meerman gaat vol goede moed een tweede
leven beginnen. En eerlijk is eerlijk, een houtwerf voor authentieke schepen op de
plek zelf waar twee eeuwen lang de hoogaarzen gebouwd zijn, is cultuurhistorisch
gezien natuurlijk nog veel mooier dan bijvoorbeld bij Veere., waar een plan voor de
bouw van een historische scheepswerf strandde.
Sfeervoller dan William Rothuizen het deed in de PZC kan ik het niet zeggen, dus
laten we met hem afsluiten: 'Het voorjaar zit in de lucht en de hoogaars is verder
gegroeid. Het dek ligt erin en er staat een mooi gewelfde teakhouten kajuit op. De
Drie klassiekers op een rij tijdens de hardzeildag van de SBH op het Veerse Meer, juli
2006. Foto: Thijs Tuurenhout.
romp glimt van vernis en verf. De winter was voor de scheepsbouwers de tijd voor
het kleine werk: deurtjes, scharnieren, schilderen, dat soort dingen. Kees Meerman is
tevreden. Het is een goed schip geworden, stelt hij vast. Straks moet 'ie het water in.
Dan gooit de zwarte schuur, die als een vogel over haar broedsel heeft gewaakt, zijn
grote deuren open en trekt de zware lier een glanzend schip tevoorschijn dat schit
tert in de zon. Daar hoort een klaroenstoot bij, zou je zeggen. Nee, sterker nog, een
opgetogen fanfare.'
