Verandering trurm, de hoogwaardige zorg bij hartcomplicaties, wordt gezocht bij een Nederlands academisch centrum. Patiënten gaan voortaan iets verder reizen naar de verschillende locaties, maar treffen dan zorg van betere kwaliteit. Door de concentratie van zorgs- oorten op één plek kunnen de artsen zich verdiepen in behandelingen die in Goes en Vlissingen apart niet vaak genoeg voor komen om er bedreven in te raken. Het was af en toe een taai proces om de neuzen dezelfde richting in te krijgen. Wat is het meest meegevallen? 'De bereidheid om samen te werken en de bereidheid tot verandering.' En het meest tegengevallen? 'De afstand van de Haagse wereld tot de praktijk. Landelijk is daar veel te weinig aandacht voor.' Een voorbeeld? 'De inspectie (Volksgezondheid) zegt dat je om kwaliteit te bereiken naar concentratie moet; de NMA (Nederlandse Mededingings Autoriteit) verdedigt de mededinging. En het locale ziekenhuis zit tussen twee vuren. Nu en in de toekomst moet er een veel serieuzere conversatie plaatsvinden over markt en zorg. Voor je het weet hebben we de verkeerde waardenoriëntatie in de zorg. Hans Simons is ook bij Zeeland betrokken geraakt. 'Opnieuw, eigenlijk. Vooral nu ik weer vlak bij mijn ouderlijk huis in Renesse woon, zie ik de vraagstukken die de provincie heeft, vanuit grotere betrokkenheid. Zoals bijvoorbeeld het probleem op de arbeidsmarkt. En de vraagstukken in het onderwijs. De spanning tussen ecologie en economie.' Hij heeft inmiddels ook zitting genomen in de Raad van Toezicht van de Hogeschool Zeeland. 'De vraag is of de Hogeschool zelfstandig kan overleven. Net als in de zorg moet de hogeschool samenwerking zoeken. En net als bij het ziekenhuis moet je denken aan kleinere instituten met eigen smoel en eigen specialiteit. Hij mist in Zeeland wel het uitdragen van de Zeeuwse zaak. 'Zeeuwen zouden best wat meer hun trots mogen laten zien. De kleinere Zeeuwse schaal heeft een groot aantal voordelen. We zouden veel breder Zeeuws moeten denken. Juist hier kan men elkaar makkelijk vinden. De lijnen zijn kort. Met die schaal moet je iets doen. Het is bijvoorbeeld een goede schaal voor vernieuwing. De toekomst? 'Ik ga nog wel even door in de ziekenhuizen. Maar wat er daarna ook komt, ik stop niet met werken. Ik hoop dat ik nog heel lang actief kan blijven. We wonen heerlijk in Zeeland. Ik heb samen met mijn vrouw vier kinderen, die we graag thuis ontvangen. Ik zal Zeeland niet snel verlaten. En mijn passie, de inrichtingsvraag stukken, blijven natuurlijk.' Zouden de Zeeuwse vraagstukken Hans' passie verdienen? 'Nu ik erover nadenk, zou ik daar misschien zelf initiatief moeten nemen.'

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2007 | | pagina 189