Paul
van de volwassenen om vervolgens weer iets van de zachtheid en openheid terug te
krijgen op een hoogbejaarde leeftijd. Bij de presentatie van de beelden speelde het
ritmisch bewegende filmdoek een weliswaar ondersteunende rol, maar wel een rol die
het tot in detail willen ensceneren van Paul en Menno accentueert. Bij de opbouw was
hier eveneens de twee-eenheid tussen beiden manifest aanwezig. Paul en Menno de
Nooijer drijven elkaar als het ware op om geen concessies te doen. Vindt de een het
mooi zo, gaat de ander door en dat kan bij hen ver gaan. Het resultaat is, zoals bij 100
jaar schoonheid, dat je als het ware wordt opgenomen in de levenscyclus van de mens
en in dit geval de cyclus van honderd individuen die één worden. Een fascinerende
gewaarwording.
100 jaar schoonheid is een voor de De Nooijers zeer serene productie. Een productie
die in zijn perfectie kenmerkend is voor De Nooijers, maar die afwijkend is voor wat
betreft de beeldkenmerken. De foto's naar aanleiding van het millenniumproject ko
men daar veel meer mee overeen. Het manipuleren van ruimte, beeld en tijd is een
terugkerend element in hun creaties, of dit nu films of foto's zijn. Voor beiden geldt
dit al vanaf het begin van hun loopbaan.
Paul de Nooijer (1943) heeft van 1960-1965 een opleiding gevolgd aan de Aca
demie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven. Hij begint zijn loopbaan als foto
graaf bij De Gruyter, een van de grootste levensmiddelenfabrikanten in Nederland van
dat moment. Lang houdt hij dat niet vol en in 1968 besluit hij als zelfstandig fotograaf
verder te gaan. Hij verwerft vele reclame-opdrachten, onder andere voor Ploeg Weve
rijen en voor de Avenue die hem veel vrijheid geven bij de invulling van de opdrachten.
De ontwikkeling van de technieken en het gebruikmaken van de montage leiden tot
een geheel eigen handschrift die eveneens naadloos past in die tijd. Behalve met de
opdrachten valt hij ook op met zijn vrije werk. Daarvoor ontvangt hij van de gemeente
Eindhoven een aanmoedigingsprijs. In 1972 maakt hij met zijn voormalige docent
Experimentele Vormgeving Frans Zwartjes zijn eerste film, 'Moving stills'. De film is
opgebouwd uit een aantal foto's van zijn vaste model en vrouw Frangoise. Deze por
tretten worden op diverse manieren ingekleurd en aan elkaar gemonteerd. Het effect
is dat deze stills lijken te gaan bewegen. In de jaren hierna breek Paul echt door in het
internationale circuit. Later volgt de erkenning in Nederland en de eerste grote exposi
tie in de Canon Photo Gallery in Amsterdam in 1974. Veel terugkerende onderwerpen
en thema's zijn in zowel zijn films als in zijn foto's te zien. De monografie en de dvd
geven daar een prachtig overzicht van. De onverwachtse wendingen in zijn films, de
manipulatie van het begrip tijd door polaroids en film te combineren. De filmproduc
ties uit deze periode zijn veelal gemaakt in samenwerking met Jerry Musser en met
muziek van zijn broer Jan de Nooijer.
Naast zijn vrije werk blijft Paul in opdracht werken en wordt hij in 1978 docent audio
visuele vorming aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg. Opvallend zijn
de grote foto-opdrachten voor een groot aantal scholen. Deze zijn veelal opgebouwd
uit elementen van zijn vrije werk. Noemenswaardig is het fotowerk en de twee video
clips die hij in 1984 maakte voor Golden Earring. Zijn werk in opdracht blijft dicht bij
zijn vrije werk.
