Eclecticisme
afronding van alle ambtelijke procedures en inspraakrondes eindelijk in uitvoering is,
wordt het tijd voor een reactie. Deels zal deze bestaan uit een vergelijking tussen het
ontwerp van Van Nieukerken en Hoogenberk en voor een andere deel zal getracht
worden het nieuwe ontwerp in de context en tijd te plaatsen.
Van Nieukerken werkte in wat we nu dikwijls eclecticisme noemen: een meng
vorm van historische stijlen, met veel decoratieve elementen met een duidelijke refe
rentie aan het verleden. In geval van Van Nieukerken betrof dit bovenal de Hollandse
renaissance, die aan het eind van de negentiende eeuw beschouwd werd als de meest
Hollandse stijl vanwege de connotatie met de roemrijke gouden eeuw. Bovenal pro
beerde Van Nieukerken, met veel succes, van een rijk geschakeerd pallet van onder-
DOMBURG, PANORAMA VAN AF HET BADHOTEL
delen als erkers, dakkapellen, torentjes, balkons een totaal, autonoom en robuust
gebouw te maken; een harmonieuze compositie. In het geval van Domburg positio
neerde Van Nieukerken het totale volume van het gebouw zodanig, dat het meren
deel aan de landzijde van de duinen langzaam mee omhoog loopt. Het hoge volume
van de grote zaal ligt juist verdiept ten opzichte van het hoogste punt van het duin,
zodat de impact ervan verzacht wordt. Aan beide zijden zorgt een overdekte veranda
voor een zachte overgang tussen binnen en buiten. Aan de landzijde wordt deze
veranda op het niveau van de verdieping gehouden, zodat een nogal monumentaal
geheel ontstaat, die er duidelijk op wijst dat de voorname kant van het gebouw zich in
de negentiende eeuw nog wel degelijk aan de landzijde bevindt en niet aan de strand
zijde. Een stenen trap geeft op feestelijke wijze toegang tot de veranda, terwijl de
