Toen alle bevindingen waren geïnventariseerd, moest een architect worden geko
zen. Dat gebeurde via een wedstrijd met kortweg de volgende opdracht: ontwerp
een eigentijds transparant kantoorgebouw voor aan de kenniswerf, een gebouw
dat innovatie en professionaliteit uitstraalt. In dezelfde bewoordingen kregen
eveneens drie bedrijven voor kantoorinrichting een opdracht aangeboden.
Guus van Bebber bleek de architect die het best bij het concept aansloot en Ah-
rend mocht zich verder buigen over de inrichting van het gebouw.
Supervisor tijdens de bouw werd voormalig rijksbouwmeester Patijn uit Rotter
dam, die ook namens de gemeente Vlissingen verantwoordelijk is geweest voor
het ontwerp van het gebied. Onder zijn invloed is overigens de beslissing tot stand
gekomen om in de hoogte te bouwen.
Uiteindelijk hebben de werkelijke bouwvoorbereidingen driejaar in beslag geno
men en is er gedurende een jaar daadwerkelijk gebouwd. Het voltallige perso
neel werd tijdens de bouw uitgenodigd om mee te denken, onder andere over
klimaateisen en over het creëren van rustige werkplekken. Dat heeft niet kunnen
voorkomen dat meer dan één medewerker zich tijdens de bouw over zaken als
deze ernstig ongerust heeft gemaakt: 'Hoe kun je rustig werken met zoveel men
sen in een ruimte en dan ook nog al dat glas!'
Sommige medewerkers kwamen door de op handen zijnde verhuizing toch nog
onverwacht in een stroomversnelling terecht: flexibele werkplekken hebben ook
tot gevolg dat niemand meer kan beschikken over meer dan een meter opberg
ruimte voor papieren en ordners. Alles moest digitaal verlopen en dat is voor men
sen die hechten aan tastbare A4'tjes en dikke mappen toch nog wel even slikken
geweest!