Een krasse maar krachteloze grijsaard
We keren terug in de tijd. Janus van der Straaten heeft drie dochters en een
S zoon. Zoon Bas (1902) is de jongste. Nadat hij in Dordrecht de toenmalige
MTS, later HTS. heeft afgerond, komt hij bij zijn vader in dienst. Samen
j met hem werkt hij gedurende de crisis- en oorlogsjaren in de aannemerij.
Een economisch slechte tijd. Daarom solliciteert hij in 1946, zeker tot teleur-
7 stelling van Janus, bij het Waterschap Schouwen. Hij wordt er Hoofd
Technische Dienst. Dat zal hij blijven tot zijn pensionering in 1967. Toch
wordt hij daarnaast ook directeur van het familiebedrijf, want hij wordt na
de dood van zijn vader in 1948 diens opvolger. Parttime directeur op afstand
Ba wordt hij. met toestemming van het Waterschap. Zwager Rienus Polderman,
die als sinds 1942 in dienst van het bedrijf is, krijgt de dagelijkse leiding.
De aandelen van Van der Straaten worden verdeeld over de vier kinderen.
Zo komen de namen Polderman, Crucq en Stevense in beeld.
Bij het overlijden van Janus van der Straaten maakt het bedrijf al gedurende
s enige tijd een stagnerende periode door. Na de bevlogen pioniersactiviteiten
jjlj van Janus zakt het in de jaren dertig in. Crisis en oorlog zijn daar voor een
HH deel debet aan. Ook na de oorlog blijft het nog tot halverwege de jaren vijf
tig sukkelen. Het is een periode, die misschien het best gekarakteriseerd
wordt als een tijd van "op de winkel passen'. Dat wordt onderstreept door
een accountantsrapport uit 1950. Daarin wordt de liquiditeitspositie van de
onderneming als uitermate gunstig omschreven, maar de rentabiliteit als zeer
ongunstig. Het positieve resultaat van dat jaar kan helemaal op het conto
geschreven worden van de incidentele verkoop van wat onroerend goed plus
de inkomsten van huurpenningen. 'Wat de resultatenrekening betreft, krijgen
we de indruk van een krasse, maar krachteloze grijsaard', schrijft de accoun
tant. Ligt het aan de tijd, ligt het aan de mensen?
19
