Haven van Veere bij laag jn 1910 geeft deze joyeuze schilder zich over aan Veere. De familie betrekt watei, z.j. olieverf op het huis p)en Spieghel op de Kaai. Veere wordt dan een verademing doek (72 x 99 cm) ,7 - genoemd, een plek waar de tijd stille staat, maar ook een droefdood stedeke. Het betekent voor de Morels aanpassing, tempoverlies, een grotere ingetogenheid, bezonken uren en een verhevigd contact met de kleine schildersbent aan het Veerse Gat. Het betekent ook een verdieping van de motieven en een nieuw elan. Tussen het werk van deze groot vader WFAI en dat van Wim Vaarzon Morel junior liggen, behalve enkele decades in de tijd, duidelijke lijnen in sfeer en allure. Het kade huis, die plaats van bestendiging, wordt ook het doorgangshuis voor de nieuwe generaties. 94

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2003 | | pagina 96