JAN VAN MUNSTER "De Vereniging Stad en Lande telt zo'n 850 leden. Een representatief gezelschap, mag je wel zeggen, van mensen die benul hebben van cultuur en natuur en de samenhang tussen cultuur en landschap. De kwintessens is dat de gemeente ongelooflijk slordig opereert, zo is de de grond aan de Rampweg lukraak vergeven. Het gaat hier niet om een individueel probleem maar om een gemeenschappelijk belang: de schoonheid van het gebied. Landschapsbelangen worden kritiekloos opgeofferd want schoonheid staat op nummer 10 van de prioriteitenlijst. De gemeenteraadsleden van tegenwoordig zijn toch voornamelijk lobby isten? Weinigen die zich afvragen wat er nu werkelijk aan de hand is. Wat gebeurt er met die dunne duinenrij straks, als hele massa's door dat natuurgebied lopen? Mensen hebben niet veel voorstellingsvermogen, maar als die camping er komt dan zal er gegarandeerd kritiek zijn. We spreken elkaar nog wel!" Jhr. David Schorer, Vereniging Stad en Lande "Doel van de Regiovisie was om af te komen van die ongestructureerde manier van gebiedsinvulling. Terecht want er was natuurlijk sprake van een enorme scheefgroei. De intentie was goed, alleen -dat heb ik van meet af aan geroepen en dat blijkt ook- de grondverwerving is de achil leshiel van het hele plan. Waardoor toeval het beleid bepaalt en gelegen heidsplanologie de ruimtelijke ordening. En dat is juist waar we met de Regiovisie vanaf wilden! Onze stichting heeft vanuit een gedegen visie naar serieuze alternatieven gezocht en die aan de gemeente voorgelegd. Omdat het ook anders kan. Maar -en dat is schrijnend- al onze ideeën worden weggewimpeld, een echte dialoog wordt niet aangegaan. Eigenlijk merk je aan alles dat de gemeente er gewoon geen zin in heeft." Marnix van Stralen, voorzitter Stichting SCHOON-GENOEG De reuzen van de middelmaat Voor iemand die altijd bezig is met vorm, maatvoering en helderheid, moet het pijn doen aan de ogen, die horizonvervuiling. De witte schim mel, inderdaad, omdat het exact zo groeit. Kun je dat leren, gevoel voor wat mooi is en wat niet? Volgens Van Munster kan het in elk geval beter. Met goede planologen en architecten kom je al een heel eind. "Je blijft natuurlijk altijd moeilijke plekken houden, je kunt niet alles red den en dat hoeft ook niet. Maar zet er nou eens een paar goede jongens neer, en die hoeven echt niet van buiten de provincie te komen. Zet bij voorbeeld Johan de Koning en Jos Jobse en collega-architecten aan het werk, laat hen eens een visie voor een nieuw dorp ontwikkelen. Die men sen zijn er, en het zijn ook mensen die van Zeeland houden, die gevoel 82

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2003 | | pagina 84