JAN VAN MUNSTER ondernemingen in natuurgebieden, de wegenstructuur is dichtgeslibt, de recreatiebedrijven zijn uit hun jas gegroeid. Een integrale aanpak en een betere afstemming van de gebiedsfuncties is gewenst, de duinen moeten worden schoongeveegd. De Regiovisie wordt een Streekplan, de landin richting wordt vormgegeven in een Raamplan: het Raamplan Schouwen- West. "En daar begint het gesjacher met de ondernemers die weg moeten van hun oorspronkelijke lokatie om ergens anders neer te strijken, de zogenaamde recreatiecompensatielokaties. In de Regiovisie en in het Streekplan was het Zoomgebied bij Renesse compensatielokatie nummer één. Daar is al een parkeerterrein, in de buurt een concentratie van disco's, cafés en winkels, en campings waren er ook al. Daar kwam dus ruimte bij om nieuwe dingen te doen. De Burgh- en Westlandpolder was lokatie twee, en het gebied bij de Rampweg, dit gebied dus, was lokatie drie. Maar in het nieuwe Raamplan is de boel omgegooid. Op een gege ven moment is de grond bij de Rampweg door de gemeente geruild met een boer en toen werd dit ineens lokatie nummer één! De boer die hier zat heeft een beter stuk grond gekregen in de buurt van zijn boerderij. Zo gaat dat. De grond is nu dus in handen van de gemeente en de cam pingbaas die erop komt koopt het van de gemeente. Die heeft eerst vier miljoen gulden gekregen omdat-ie uit de duinen is weggekocht -daar was zijn camping- en hij heeft toen afgedwongen dat hij een nieuwe plek zou krijgen op het eiland. Zijn oude terrein was 7 hectaren groot. Daar krijgt hij bijna het dubbele aantal hectaren voor terug; hij gaat van 179 naar 333 eenheden. Er wordt dus heel royaal met compensatiegronden omgegaan. Boeren bij wie een weg door het land is getrokken krijgen een ander stuk waar ze caravans kunnen stallen. En voor de stukken die nog te koop zijn vragen die boeren terecht flink wat geld. Die zeggen: wij leveren ons land in, maar dan willen we daar wel een goede prijs voor hebben. Dan kunnen we ergens anders misschien betere grond, of een nog groter stuk grond kopen. Daar hebben ze natuurlijk volkomen gelijk in: die boeren zijn onze beste tuinlui, die houden het eiland schoon! Ja, zegt de gemeente dan: dat vinden we te duur, dat zijn woekerprijzen. En dat ontaardt in een ordinaire manier van cententrekkerij waarbij alle waarden ver zijn te zoeken." "Het gebied waar u woont, werkt en op uitkijkt zal altijd openblijven want het heeft een agrarische bestemming, is mij altijd door de gemeente verzekerd, en dat werd nog eens bevestigd bij de bouw van Plus Min. Ook in de oorspronkelijke Regiovisie staat duidelijk dat de Rampweg alleen indien nodig als compensatielokatie aan bod zal komen. Krijg je dit! En het is niet nodig, het kan echt anders. De Stichting SCHOON-GENOEG heeft een weloverwogen alternatief plan gemaakt dat, naast de kwaliteit van het landschap, ook rekening houdt met het economische belang van de recreatie op Schouwen-Duiveland. Zij zijn niet tegen het toerisme, ik ook niet. Integendeel." 79

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2003 | | pagina 81