JAN VAN MUNSTER
Brainwaves
Het tafeltje van Van Munster. Weeral zo'n plek die ertoe doet. Denken,
vertalen, tekenen. Het idee is er, moet rijpen en krijgt stilaan steeds
directer vorm. Wordt het graniet, neon of een ander materiaal? Nog eens
tekenen, vergelijken, weggooien. Met een beetje geluk blijft er iets over,
is de volgende stap gezet.
"Als ik de Braimvaves als voorbeeld neem, die zijn een jaar of zeven gele
den onstaan. Ik was toen al jaren met neon bezig, met die sidderlijnen:
recht-krom, zwart-wit, tegenover elkaar in allerlei variaties. Dat sidder-
Brainwaves
(1997) Neon -
220 x 9 cm. elk.
Foto: Giampiero
Zanzi
lijntje was eerst een heel dun blauw lijntje van drie, vier meter lang. Dat
was puur de horizon hier aan het strand, die probeer je dan te vangen in
zo'n lijntje. Op een gegeven moment gaat dat meer bewegen en ontstaan
er meerdere lijnen, die je op alle mogelijke manieren probeert te variëren.
Los van het museale en in situ werk moet je ook een praktische vertaal
slag kunnen maken. Dus je kijkt tevens naar de mogelijkheden binnen de
architectuur, naar de waarde: wat kan ik ermee bij gebouwen, in straten,
op pleinen? Gaandeweg groeien die ideeën. Nou zit ik op een avond naar
de televisie te kijken, dan is dat medium toch weer heel belangrijk, ik zie
een vrouw op een tafel liggen en er wordt een EEG van haar hoofd
gemaakt. Ik zag die kronkels uit haar hoofd komen, en ik denk: dat zit
71
