WIM VAN GELDER
is misschien dat hij er met kop en schouders bovenuit steekt."
Volgens Gert van Zwieten wordt er tegen hem opgekeken vanwege de
status van het ambt, maar is er geen echte band. "Hij kan het niet, hij
blijft losstaan van Zeeland, er als het ware van buiten de provincie naar
kijken. En zolang je dat hebt, kun je nooit een integraal onderdeel zijn
van denkrichtingen en oplossingen." De oud-gedeputeerde heeft Van
Gelder overigens ook in de persoonlijke verhoudingen al die tijd ervaren
als 'functioneel en afstandelijk'. "Hij is correct hoor. Ik heb geen hekel
aan die man, maar het is geen makkelijk boek om te lezen." De Ru zegt
het hem na. "Ik mocht hem graag, maar het is niet zo eenvoudig hem
echt te leren kennen."
De enige die niet twijfelt aan een echte band met Zeeland is broer Pieter.
"Hij praat er altijd heel enthousiast over. Hij ziet een heleboel prachtige
dingen en heel veel mogelijkheden, bijvoorbeeld vanwege de grens met
België."
Zelf zal hij het allicht ontkennen, de Zeeuwen die wij spraken zijn ervan
overtuigd dat Van Gelder hier niet echt gelukkig is. Kwam er maar een
kans langs om te ontsnappen... Maar dat is zijn bijkomende pech. Een
paar jaar nadat hij aantrad in de Abdij, verdween het CDA uit het lande
lijke centrum van de macht en kwam Paars.
Jan Achterstraat: "Hij heeft er geloof ik wel vrede mee dat-ie moet blijven.
Als Den Haag iets zou hebben op het gebied van groen en milieu, dan
zou de verleiding groot zijn, maar ja, hij is 61, dan wordt die kans kleiner
en loop je niet zo hard meer. Bovendien: Commissaris van de koningin,
dat is toch een redelijke top van een bestuurlijke carriere."
Met de Vlaamse minister
president kon Van Gelder
het altijd goed vinden. Hier
in december 1994 tijdens
de afsluiting van een Cur
sus Vlaanderen, georgani
seerd door de Belgisch-
Nederlandse Vereniging in
samenwerking met de
Hogeschool Zeeland.
Foto: Jaap Wolterbeek
50
