HET ZEELAND BEELD VAN A W DUVEKOT 3. Het is een warme dag. Augustus op het eind. De geuren van het land, de spraak van het jaar. Een nieuwe herfst kruidt al de polder en het zachte groen verlaat ritselend de wilgen. In de tuin van Duvekot lijdt de rozen- pracht aan bladval. Buiten dit danig beschermde terrein woedt de asfalte- ringsdrift. Zuid-Beveland gaat andermaal op de schop, de tunnel bij Ellewoutsdijk wordt onder het goddelijk oog van Florn met krachtig ver toon van aan- en afvoerwegen voorzien. De kastanjes van Adri en Janny Duvekot zullen niet wijken voor de nieuwe weg. A.W. Duvekot heeft op eigen grond gebouwd, de grond van zijn voorouders. Het huis blijft het huis, het atelier blijft het atelier. In de moestuin kleuren ook volgend jaar de pompoenen en schiet een overgebleven juun in 't zaed. Fazanten op Distels, aquarel, 1980 bezoek, zwarte liesters en overwaaiende meeuwen. Zoveel is zeker. 88

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2002 | | pagina 90