HET ZEELAND8EEID VA
D U V E K O T
2.
Acht maanden later ben ik, na een bezoek aan Duvekot van de Monster-
weg, afgestapt bij het kerkhof van Borssele. Het ligt net buiten de ideale
rechthoek van Cornelis Adriaenszoon Soetwater, de meetkonstig teeke-
naer die het dorp volgens strikte lijnen een plaats in de polder gaf. Dat
dorp is sedert zestienhonderdzestien in redelijke staat gebleven, niet
helemaal binnen de perken maar niettemin zonder al teveel opzichtige
aankleve. Alleen het nieuwmodische kerkebouwsel naast de dodenakker
detoneert, hovaardig en nogal pijnlijk, met de som van Soetwater's ideale
verhoudingen.
Het hof: gemetselde palen aan de weg, een heg, bostebeiers tussen de
keien, het smeedijzeren hek in zwart en wit, knerpend grind, de groene
laan, spelende vogels in de vlieren, elzenproppen, een stekel op het pad,
een gaepende katte tussen de zwarte zerken, gin méns in 't uusje, bloe
men in overvloed en de oude Zeeuwse namen, ingekapt en opgekapt in
harde Namense steen, aol uut den tied.
87
