de besluitvorming in de ruimtelijke ordening sterk gedecentraliseerd worden
naar provincies en gemeenten. De betutteling voorbij heet dat eufemistisch.
Op provinciaal en gemeentelijke niveaus wordt die ontwikkeling omarmd; weg
met de gehate contouren waar voormalig minister Pronk dorpen en steden mee
wilde omringen. Daarbinnen had dan wél en daarbuiten niet gebouwd mogen
worden. Dat idee lijkt verlaten te worden en dan doemen de harde economische
doelen weer op. Een manege hier, een clustertje tweede woningen daar, nog een
glimmende Marina langs de Grevelingen, enz.
Er moet een duurzame visie komen op het Zeeuwse landschap, geïnspireerd
door de nieuwe watervisie en gebaseerd op de 'waarden van Slager.' Een prima
aanzet is al gegeven door de Stichting Het Zeeuwse Landschap en de Zeeuwse
Milieufederatie in hun onlangs uitgebrachte Landschapsvisie Zeeland. We moe
ten gaan snappen dat Lille, Rotterdam, Antwerpen en het Ruhrgebied de werk
plaatsen zijn en dat de Delta de tuin is. De grote stedelijke agglomeraties rond
om de Delta moeten zich verantivoordelijk gaan voelen voor het unieke karakter
van de Delta. Ze zouden moeten participeren in zo'n visie omdat het 'hun tuin'
is. Zeeland maar vooral ook de Zeeuwen zelf moeten waakzaam blijven, waar het
gaat om de 'verrommeling' van hun prachtige landschappen. JH
De grote stedelijke
agglomeraties als Lille,
Rotterdam, Antwerpen en
het Ruhrgebied, moeten
zich verantwoordelijk gaan
voelen voor het unieke
karakter van de Delta,
omdat het 'hun tuin' is.
Foto: RWS, Directie Zeeland.
64
