Wat het kost, dat kost het
Hoe komt het dat iemand, die voor onderwijzer geleerd heeft, het com
mercieel zo goed voor elkaar krijgt? Met alleen hard werken lukt het niet.
Goede adviezen krijgen en daarnaar luisteren is erg belangrijk. Maar mis
schien ook wel de houding van het wiel steeds opnieuw uit willen vin
den. Henk van Koeveringe zelf daarover: "Als je zelf niet uit onderne-
merskringen komt, ben je wel gedwongen om over alles na te denken.
Neem nou een café, daar wist ik niks van. Ja, dat je er een biertje kan
kopen en dat op kan drinken. Omdat ik er niks van wist moest ik er over
nadenken. Hoe zit een routing van zo'n café in elkaar, wat kost het, wat
brengt het op, wat moetje allemaal doen om het schoon te houden, moet
je behalve drankjes ook eten gaan verkopen of kun je dat beter niet doen.
En als je dat doet, waarom dan wel en wat zijn daar de consequenties
van..." Het gevolg is dat hij het best vaak anders heeft gedaan dan zijn
collega-recreatieondernemers, zegt hij zelf. Hij geeft nog een voorbeeld.
Dat van de kampeertarieven. Velen in de kampeerwereld hanteren
dezelfde tarieven als hun buurman. Henk van Koeveringe heeft er altijd
over nagedacht hoe de prijs moest zijn. Dat wil zeggen wat alles kost en
hoeveel huur iemand moet betalen om de kosten eruit te halen. De uit
komst was soms beduidend hoger dan die van zijn collega's. Dan kun je
omwille van de concurrentie een lagere prijs vragen, maar zo zit Henk
van Koeveringe niet in elkaar. Wat het kost dat kost het. "Dan moet ik
maar een beetje beter mijn best doen om het te vermarkten", is zijn
motto. Veel kampeerboeren, die uit de landbouw voortkwamen en op
een paar hectare een camping begonnen hadden die grond al. Maar als je
de grond eerst moet kopen, dan wordt het een ander verhaal. In de prij
zen zal toch ook de kostprijs van de grond meegenomen moeten worden.
Profit-units
Waarschijnlijk heeft Henk van Koeveringe er net zo hard over moeten
nadenken hoe hij zijn steeds groeiende organisatie efficiënt in de hand
kon houden. Groei door parken zelf te ontwikkelen (Beach Resort De
Roompot, Noordzee Résidence De Banjaard, Zeeland Village te Scharen-
dijke) en door te kopen. Pieter Marinussen zegt daar nu van dat hij het
geniaal van hem vindt dat hij de organisatie opdeelde in zoveel mogelijk
profit-units als aparte B.V.'s. Daardoor was hij in staat het geheel te blij
ven overzien en toch uit te breiden. Marinussen noemt dit een van de
oorzaken waarom het zo hard is gegaan met de Roompot. Henk nam en
neemt de tijd om eenmaal per week alles langs te gaan en houdt dan zijn
handen vrij om uit te breiden. En uitbreiden is nodig om voldoende volu
me te hebben voor een professionele organisatie. Henk van Koeveringe
weet er alles van. In de beginjaren was De Roompot immers ook een
klein bedrijf, waar de paar mensen die er werkten eigenlijk alles moesten
kunnen: de receptie runnen, gras maaien, bomen snoeien, gaatjes in de
weg dichtmaken, friet bakken, hagelslag kunnen verkopen - typisch een
Van Koeveringiaanse opsomming. "Ik heb altijd gedacht, dat als je iets
34
