DE R O O in dat jaar beschikbaar kwam - Rijkswaterstaat moest hem eigenlijk af breken en alles in oude staat herstellen - heeft de Roompot er alles aan gedaan om hem te kunnen kopen en er iets mee te kunnen doen. In 1986 werd de zaak met het Rijk beklonken. De Roompot kocht het water (17ha) en de oevers (17 ha) en mocht op die oevers huizen bouwen. Vraag niet hoeveel overleg dat heeft gekost met Rijk, Provincie, Gemeente en alle instanties, die er mee te maken hadden. Vanaf toen werd projectontwikkeling een deel van de roompotorganisatie. Henk van Koeveringe en Piet Kortekaas waren er niet de mannen naar om die uit handen te geven, omdat ze zelf iets over de kwaliteit van het park en dus de huizen wilden zeggen, over de manier waarop en aan wie ze ver huurd of verkocht zouden worden en onder welke voorwaarden dat zou gebeuren. Kónden ze dat dan, die kampingboeren? Hadden ze er ver stand van om zich met onroerend goed te gaan bezighouden? Henk van Koeveringe: "Ja, dat moet je dan maar zien te leren. Het kost een beetje moeite, maar als je goed je best doet, dan kom je daar wel uit." Zo'n uit spraak is typerend. Op de oevers mocht dus gebouwd worden, maar in de haven mochten geen schepen liggen. Henk van Koeveringe: "Dat was toch triviaal. We hadden een complete haven gekocht en dan mogen er geen schepen in. Waarom koop je dan een haven? Wat moetje er anders mee doen?" Het lag allemaal moeilijk vanwege een mogelijk te grote recreatiedruk op de Oosterschei de, dat te belastend voor de natuur zou zijn. Na veel zeuren en zaniken kreeg hij het voor elkaar dat hij de ligplaatsen die Zierikzee en Wemeldinge niet konden realiseren in de Sophiahaven mocht aanleg gen. Dat waren er 235. Die moesten dan wel in één keer verwezenlijkt worden, want anders zouden ze teruggaan naar Zierikzee en Wemel dinge. Zoiets is echter een erg kostbare investering, dus wat deed de De eigen Roompot-jacht haven in de Sophiahaven. - - 29

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2002 | | pagina 31