VAN MISSISSIPPI NAAR WESTERSCHEI.DE
stijl afkomstig uit het Amerikaanse Appalachengebergte-, lepels en jug.
Door dat laatste instrument, een aarden kruik waarop hij bastonen blies,
werden we voor het eerst een echte jugband. Na een paar keer oefenen
begonnen we in deze bezetting op te treden. We speelden overal en
nergens in Zeeland. Van Serooskerke tot Kortgene en van Biervliet tot
Ovezande. In buurthuizen en bruine kroegen, in strandtenten, op straat,
tijdens dorpsfeesten, bij modeshows, op rommelmarkten en tijdens ope
ningen. In die tijd deden we veel podiumervaring op.
Tot dan toe hadden we altijd zittend opgetreden, dat deden de oude
bluesmannen immers ook. We kwamen er op den duur achter, dat je als
je ging staan veel beter gezien werd en meer contact had met het publiek.
En als zanger ontdekte ik hoe belangrijk het was om de mensen waar
voor je speelde aan te kijken en hen iets over de muziek te vertellen.
Het muzikale hoogtepunt van The Down Home String Band was een
optreden tijdens het Bluegrass Festival dat in 1987 in Vredenburg in
Utrecht werd gehouden.
Muzikale zijpaden
In maart 1987 besloten we met The Down Home String Band te stoppen.
Theo werd gevraagd om bij de Zeeuws Vlaamse Mallerbent te komen
spelen. Die band had een zeer gevarieerd repertoire met zydeco, cajun,
Tex Mex en Spaanse muziek. Wereldmuziek zou dat later gaan heten.
Hij zette in die band zijn eerste stappen op de elektrische gitaar. Geert
de Heer en ik waren al in de periode dat The Down Home String Band
nog bestond een rhytm bluesband begonnen, Back Door Slam. Daarin
speelden verder: slaggitarist Bert Henderikse, bassist Daniël Postma en
drummer Cees Jan Lastdrager. Met die band speelden we een geheel
ander bluesrepertoire en, dat was de grootste overgang, op een nogal
stevig volume. Later werd de bandbezetting uitgebreid met mondhar
monicaspeler Richard Eversdijk, die daarvoor deel uitmaakte van de
Bevelandse Juke Joints. We oefenden in eerste instantie veel. Uiteindelijk
hebben we een paar gedenkwaardige optredens gehad op de Stadhou
dersfeesten en het 'Blues Uit' Festival in Middelburg en op het blues
festival in Ovezande. Toen ook deze band in 1988 uiteenviel, werd ik
gevraagd om bij de Goese band Jaywalker te komen zingen. Het reper
toire van Jaywalker bestond uit een mix van blues, rock 'n' roll en
popmuziek. Ook werd er weer op een behoorlijk volume gespeeld.
We oefenden veel, maar hadden weinig optredens. Op zich waren het
allemaal muzikale ervaringen, waarvan ik veel heb geleerd, maar waarbij
ik toch steeds weer heimwee kreeg naar de pure akoestische rootsmuziek.
Voor ik daar aan toe kwam werd ik eerst door Geert de Heer benaderd
met de vraag of ik wilde komen zingen in een bluesband die hij wilde
oprichten. De naam van de band werd The Terraplanes. Naast Geert
bestond de band uit Richard Eversdijk. Een bassist en een drummer
moesten nog worden gevonden. Na een paar audities werd het huidige
lid van Champagne Charlie, René Verhage onze bassist. Ad Aarnoutse
184
