O M E N T E
A B R U Y R
Hij heeft minder op met het 'Haagse' circuit waarin in zijn beleving
teveel Kamerleden zitten, die denken dat Den Haag het middelpunt van
de wereld is. Ook de Haagse pers krijgt een veeg uit de pan: incestueus
is de kwalificatie.
De PvdA bracht hem ook vriendschappen. Zo heeft hij een bijzondere
band met gedeputeerde Daan Bruinooge. „Ik heb veel plezier met hem
gehad. Hij is ook heel trouw en betrouwbaar". Veel van de mensen die
hij waardeert in het leven komen uit de politiek. Het zijn veelal heel
andere karakters dan hijzelf. Zomaar een greep uit een lange rij: de
inmiddels overleden Paul Boersma, oud PvdA-senator, Huib van Heel,
oud Hoechst directeur, Jan Bart Mandos, oud burgemeester van Borsele.
Allemaal rustige beschouwende mensen. „Mensen die ik waardeer om
hun inzicht".
De Hogeschool Zeeland kreeg Lein in zijn schoot geworpen. Hij werd
gevraagd om als directeur orde op zaken te komen stellen. En daar is hij
goed in. „Ik houd niet van miepen. Mensen kregen daar prima salarissen.
Dus ik heb gezegd: we rechten de rug en gaan ervoor. Ik ben toen goed
gaan luisteren naar iedereen. Heb goed gekeken, met mensen gesproken,
gevraagd hoe ze in hun vel zaten, hoe de setting thuis is. Heb de cijfers
bestudeerd. Eigenlijk is het heel simpel. Maar ik moet eerlijk zeggen dat
ik de eerste week kilo's afviel, omdat ik geen idee had waar het over
ging. Maar toen ik eenmaal wist hoe we ervoor stonden, en mijn clubje
mensen had, ging het goed."
Hij mag nu nog een keer een Hogeschool leiden, maar nu groter.
En daarna? „Dan zou ik graag eens een grote klus doen in de gezond
heidszorg. Het lijkt me heerlijk om daar op dat terrein mensen bij elkaar
te brengen. Daar speelt eigenlijk hetzelfde als nu bij de Hogeschool:
management en docenten moeten samen door een deur. Dat geldt in
de gezondheidszorg voor specialisten en management."
In .,001 neemt Labruyère
afscheid als voorzitter van
het college van bestuur
van Hogeschool Zeeland.
Studenten bedenken een
standbeeld voor hem.
131
