Scène uit 'De Dijk' van
Jan Schuurman Hess.
Uiterst rechts: actrice
Tineke Schrier.
was een eilandenrijk dat in de jaren zestig -tot 1953 helemaal- geïsoleerd
was. Het was niet vanzelfsprekend om daar toneel te maken. Het was
weinig bevolkt en nauwelijks bereikbaar want de verbindingen waren
slecht. Maar die vlieger gaat nu niet meer op. Je kunt niet tegenhouden
dat muzikanten, toneelmakers en schrijvers zich hier zullen vestigen. Dus
het is onvermijdelijk dat er uiteindelijk ook een Zeeuws toneelgezelschap
zal zijn. En als het mij niet lukt dan zal er over vijfentwintig jaar een
nieuwe Jan zijn die het doet. Want het komt, vast en zeker: de wegen zijn
er. En wij wonen toch maar een klein stukje van Rotterdam, of van Gent.
Dat is toch niet zo ver! Als je de schrijvers, de toneelmakers en de
Zeeuwse samenleving met elkaar verbindt kan het. En dat is wat wij
ook willen: je moet hier niet autonoom in je eentje geïsoleerd toneel gaan
maken. Je moet een zo groot mogelijk deel van de Zeeuwse bevolking
daarbij betrekken. Iedereen moet denken: dat is mijn club. In Rotterdam-
Zuid heb je Feijenoord, in Zeeland het Gezelschap van de Zee!
Eigenlijk is het wonderlijk. De schrijvers in mijn clubje behoren tot de
besten van Nederland. Cees Nooteboom en Hella Haasse worden in heel
Europa gewaardeerd. Dat is dus niet niks. Er zijn er niet veel die Willem
Nijholt kunnen bellen om te vragen of hij meedoet. En als hij tijd heeft
doet-ie het! Ik heb van Joop van den Ende een brief gekregen waarin hij
119
