HET ZEELANDBEEID VAN A W DUVEKOT 10. Het Kerkje van Ellesdiek, 2002, een zaterdagmiddag in februari. Engel Reinhoudt en de zijnen waken er met open deur over het erfdeel. Op basis van vriendschap en den goeien omgang. A.W. Duvekot exposeert etsen, tekeningen, schilderijen en een aquarel in dit centrum van beschei den activiteiten, snijpunt van de Zeeuwse dialecten, een plaats waar dichters spreken, muziek klinkt, ouwerwets gezongen en meegezongen wordt. Ellewoutsdijk, de zuidpunt van Beveland tussen Coudorpe en Everinge, is de stille tegenpool van het land aan den Overkant. Daar brandt de eeuwige vlam en heerst het bewind der buizen. Nu nog bekijkt de een de ander vanaf zijn dijk, de kop in de wind. Maar de sferen zullen elkaar rechtstreeks raken, straks, zuid noord, ondergronds, met een kilometers lange aanloop. Het licht van Ellewoutsdijk is het licht van de wijde Schelde. Het rust op de oude tuinen, het vogelparadijs, het fort dat een natuurmonument werd. Het valt door de hoge ramen van de kerk op de werken van Duvekot. Zo wordt binnen buiten en omgekeerd. A.W. Duvekot heeft zijn atelier verlaten en een keerpunt bereikt. Honder- Koe in de inlaag. r Oostindische inkt/gouache den nemen kennis van een fenomeen, de stille schilder, het landschap pen/penseel, 1957. van de geest, de eenvoud van het ongewone. 101

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2002 | | pagina 103