DE STRIJD OM DE OPEN OOSTERSCHELDE
Op 28 juli 1973, dus ruim twee en een half jaar nadat de actiegroep
begon, werd het samenwerkingsverband SOS opgericht, waarin ook de
voorlopers van de ZMF, het Zeeuws Coördinatie Orgaan en de Vereniging
Milieuhygiëne Zeeland deelnamen. De ledenvergadering van de VMZ
had zich overigens al wel in maart '72 voor het eerst voor een open
Oosterschelde uitgesproken (maar het vervolgens bij die uitspraak gelaten).
Maar treuriger nog was de houding van de stichting Het Zeeuws
Landschap, een club die toch het koesteren van het Zeeuwse landschap
als reden van bestaan heeft. Het heeft dit gezelschap er niet toe kunnen
brengen om de strijd voor het behoud van een van de meest karakteris
tieke stukken van dat landschap actief te steunen. Maar ook zonder het
Zeeuws Landschap is de Oosterschelde gered. Althans: niet potdicht
afgesloten.
Want zeg niet tegen de leden van de vroegere actiegroep dat de
Oosterschelde is gered. Zij noemden de pijlerdam in '76 al meteen sma
lend 'het duurste kunstgebit ter wereld'. En dat is het ook: het blijft een
prothese. Terwijl de simpele oplossing van verhoogde dijken de beste
was. Tóen volgens de actiegroep en nu zelfs volgens een groeiend aantal
ingenieurs van waterstaat. Al mogen ze dat nog niet hardop zeggen van
de politici.
33
